Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Είναι μια μέρα που οι γυναίκες αναγνωρίζονται για τα επιτεύγματά τους χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις εθνικές, γλωσσικές, πολιτιστικές, οικονομικές ή πολιτικές διαιρέσεις. Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας ξεκίνησε για πρώτη φορά από τις δραστηριότητες των εργατικών κινήσεων στις αρχές του εικοστού αιώνα στη Βόρεια Αμερική και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Από εκείνα τα πρώτα χρόνια, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχει αναλάβει μια νέα παγκόσμια διάσταση για τις γυναίκες τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το αυξανόμενο διεθνές γυναικείο κίνημα, το οποίο έχει ενισχυθεί από τέσσερις παγκόσμιες διασκέψεις γυναικών των Ηνωμένων Εθνών, βοήθησε το μνημόσυνο να αποτελέσει σημείο συσπείρωσης για τη στήριξη των δικαιωμάτων των γυναικών και της συμμετοχής τους στην πολιτική και οικονομική σκηνή.

Ιστορική αναδρομή

1909 Η πρώτη Εθνική Ημέρα της Γυναίκας παρατηρήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 28 Φεβρουαρίου. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής όρισε αυτή την ημέρα προς τιμήν της απεργίας εργατών ενδυμάτων του 1908 στη Νέα Υόρκη, όπου οι γυναίκες διαμαρτυρήθηκαν για τις συνθήκες εργασίας.

1910 Η Συνδιάσκεψη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που συνήλθε στην Κοπεγχάγη, καθιέρωσε μια Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας για να τιμήσει το κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών και να στηρίξει την καθολική ψηφοφορία για τις γυναίκες. Η πρόταση εγκρίθηκε με ομόφωνη έγκριση από τη διάσκεψη περισσότερων από 100 γυναικών από 17 χώρες, στις οποίες συμμετείχαν οι τρεις πρώτες γυναίκες που εξελέγησαν στο φινλανδικό κοινοβούλιο. Δεν έχει επιλεγεί καθορισμένη ημερομηνία για την τήρηση.

1911 Ως αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας της Κοπεγχάγης, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτήθηκε για πρώτη φορά (19 Μαρτίου) στην Αυστρία, τη Δανία, τη Γερμανία και την Ελβετία, όπου περισσότερα από ένα εκατομμύριο γυναίκες και άνδρες παρακολούθησαν συγκεντρώσεις. Εκτός από το δικαίωμα του εκλέγειν και του δημοσίου αξιώματος, απαίτησαν τα δικαιώματα των γυναικών για εργασία, την επαγγελματική κατάρτιση και τον τερματισμό των διακρίσεων στο χώρο εργασίας.

1913-1914 Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας έγινε επίσης ένας μηχανισμός διαμαρτυρίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο πλαίσιο του ειρηνευτικού κινήματος, οι ρωσικές γυναίκες παρακολούθησαν την πρώτη τους Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου. Αλλού στην Ευρώπη, στις ή γύρω στις 8 Μαρτίου του επόμενου έτους, οι γυναίκες πραγματοποίησαν διαδηλώσεις είτε για να διαμαρτυρηθούν για τον πόλεμο είτε για να εκφράσουν αλληλεγγύη με άλλους ακτιβιστές.

1917 Στο πλαίσιο του πολέμου, οι γυναίκες στη Ρωσία επέλεξαν και πάλι να διαμαρτυρηθούν για το «Ψωμί και την Ειρήνη» την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου (η οποία συνέπεσε στις 8 Μαρτίου στο Γρηγοριανό ημερολόγιο). Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο τσάρος παραιτήθηκε και η προσωρινή κυβέρνηση χορήγησε στις γυναίκες δικαίωμα ψήφου.

1975 Κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Γυναικείου Έτους, τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν να γιορτάζουν τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου.

1995 Η Δήλωση του Πεκίνου και το Πλατφόρμα Δράσης, ένας ιστορικός χάρτης πορείας που υπογράφηκε από 189 κυβερνήσεις, επικεντρώθηκε σε 12 κρίσιμους τομείς ανησυχίας και οραματίστηκε ένας κόσμος όπου κάθε γυναίκα και κορίτσι μπορεί να ασκήσει τις επιλογές της, όπως η συμμετοχή στην πολιτική, ένα εισόδημα και που ζουν σε κοινωνίες χωρίς βία και διακρίσεις.

2014 Η 58η σύνοδος της Επιτροπής για την κατάσταση των γυναικών (CSW58) - ετήσια συνάντηση κρατών για την αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων που σχετίζονται με την ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών - επικεντρώθηκε στις "Προκλήσεις και επιτεύγματα στην υλοποίηση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας για τις γυναίκες και κορίτσια ". Οι οντότητες του ΟΗΕ και οι διαπιστευμένες ΜΚΟ από όλο τον κόσμο κατέγραψαν την πρόοδο και τις εναπομένουσες προκλήσεις για την επίτευξη των οκτώ Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ). Οι αναπτυξιακοί στόχοι της χιλιετίας έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της προσοχής και των πόρων για την ισότητα των φύλων και την ενδυνάμωση των γυναικών.

Ο ΟΗΕ και η ισότητα των φύλων

Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, που υπεγράφη το 1945, ήταν η πρώτη διεθνής συμφωνία που επιβεβαίωσε την αρχή της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών. Έκτοτε, ο ΟΗΕ βοήθησε να δημιουργηθεί μια ιστορική κληρονομιά διεθνώς συμφωνημένων στρατηγικών, προτύπων, προγραμμάτων και στόχων για την προώθηση της κατάστασης των γυναικών παγκοσμίως.

Με τα χρόνια, τα Ηνωμένα Έθνη και οι τεχνικές υπηρεσίες της προώθησαν τη συμμετοχή των γυναικών ως ισότιμων εταίρων με τους άνδρες για την επίτευξη αειφόρου ανάπτυξης, ειρήνης, ασφάλειας και πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ενδυνάμωση των γυναικών εξακολουθεί να αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό των προσπαθειών του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών προκλήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μήνυμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Antonio Guterres

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι η κατάλληλη στιγμή για να αναλογιστεί κανείς την πρόοδο που έχει σημειωθεί, να ζητήσει την αλλαγή και να γιορτάσει τις θάρρους και την αποφασιστικότητα από τις συνηθισμένες γυναίκες που έχουν διαδραματίσει έναν εξαιρετικό ρόλο στην ιστορία των χωρών και των κοινοτήτων τους.

Είναι επίσης μια ευκαιρία να εξετάσουμε πώς να επιταχύνουμε την ατζέντα του 2030 , οικοδομώντας τη δυναμική για την αποτελεσματική υλοποίηση των στόχων της αειφόρου ανάπτυξης , ειδικά τον στόχο αριθ. 5: επίτευξη ισότητας των φύλων και ενδυνάμωση όλων των γυναικών και των κοριτσιών. και αριθμός 4: Διασφάλιση συνολικής και ποιοτικής εκπαίδευσης για όλους και προώθηση της διά βίου μάθησης.

Μερικοί βασικοί στόχοι της Ατζέντας του 2030:

Μέχρι το 2030, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι όλα τα κορίτσια και τα αγόρια θα ολοκληρώσουν την ελεύθερη, δίκαιη και ποιοτική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που θα οδηγήσει σε συναφή και αποτελεσματικά μαθησιακά αποτελέσματα του στόχου 4.

Μέχρι το 2030, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι όλα τα κορίτσια και τα αγόρια θα έχουν πρόσβαση στην ποιοτική ανάπτυξη, φροντίδα και προετοιμασία της πρώιμης παιδικής ηλικίας, ώστε να είναι έτοιμοι για πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Τερματίστε όλες τις μορφές διακρίσεων σε βάρος όλων των γυναικών και των κοριτσιών παντού.

Καταργήστε όλες τις μορφές βίας εναντίον όλων των γυναικών και κοριτσιών στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης της εμπορίας ανθρώπων και των σεξουαλικών και άλλων μορφών εκμετάλλευσης.

Εξαλείψτε όλες τις επιβλαβείς πρακτικές, όπως το παιδί, τον πρόωρο και αναγκαστικό γάμο και τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων.


Η ώρα είναι τώρα: αγροτικοί και αστικοί ακτιβιστές που μεταμορφώνουν τη ζωή των γυναικών

Φέτος, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας έρχεται στα ύψη του πρωτοφανούς παγκόσμιου κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών, την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Η σεξουαλική παρενόχληση, η βία και οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών έχουν συγκεντρώσει τίτλους και δημόσιο λόγο, προωθούμενοι από μια αυξανόμενη αποφασιστικότητα για αλλαγή.

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας το 2018 είναι μια ευκαιρία να μεταμορφωθεί αυτή η ορμή σε δράση, να ενισχυθούν οι γυναίκες σε όλες τις συνθήκες, αγροτικές και αστικές, και να γιορτάσουν τους ακτιβιστές που εργάζονται αμείλικτα για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα των γυναικών και να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.

Αντικατοπτρίζοντας το θέμα προτεραιότητας της επερχόμενης 62ης συνόδου της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το Καθεστώς των Γυναικών , η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας θα επιστήσει την προσοχή στα δικαιώματα και τον ακτιβισμό των γυναικών της υπαίθρου, οι οποίες αποτελούν το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού και η πλειοψηφία των 43 τοις εκατό των γυναικών στο παγκόσμιο γεωργικό εργατικό δυναμικό.

Μέχρι τα εδάφη και τους σπόρους των φυτών να τροφοδοτήσουν τα έθνη, να εξασφαλίσουν την επισιτιστική ασφάλεια των κοινοτήτων τους και να οικοδομήσουν την κλιματική ανθεκτικότητα. Ωστόσο, σε σχεδόν κάθε μέτρο ανάπτυξης, εξαιτίας των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων και των διακρίσεων, οι αγροτικές γυναίκες φαίνονται χειρότερες από ό, τι οι αγρότες ή οι αστικές γυναίκες. Για παράδειγμα, λιγότερο από το 20% των ιδιοκτητών σε όλο τον κόσμο είναι γυναίκες και ενώ το παγκόσμιο μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών ανέρχεται σε 23%, στις αγροτικές περιοχές μπορεί να φθάσει το 40%. Έχουν έλλειψη υποδομής και υπηρεσιών, αξιοπρεπή εργασία και κοινωνική προστασία, και είναι περισσότερο ευάλωτες στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Οι αγροτικές γυναίκες και οι οργανώσεις τους αντιπροσωπεύουν τεράστιες δυνατότητες και βρίσκονται σε εξέλιξη για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο και την ευημερία τους. Χρησιμοποιούν καινοτόμες γεωργικές μεθόδους, δημιουργούν επιτυχημένες επιχειρήσεις και αποκτούν νέες δεξιότητες, επιδιώκουν τα νόμιμα δικαιώματά τους και ασκούν τα καθήκοντά τους.

Στις 8 Μαρτίου, να συμμετάσχετε σε ακτιβιστές σε όλο τον κόσμο και σε γυναίκες του ΟΗΕ για να καταλάβετε τη στιγμή, να γιορτάσετε, να αναλάβετε δράση και να μετατρέψετε τις ζωές των γυναικών παντού. Η ώρα είναι τώρα.

1909

1909 Η πρώτη Εθνική Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στις ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής όρισε αυτή την ημέρα προς τιμήν της απεργίας εργατών ενδυμάτων του 1908 στη Νέα Υόρκη, όπου οι γυναίκες διαμαρτυρήθηκαν για τις συνθήκες εργασίας


Παγκοσμίως:

ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΧΕΙ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ΚΑΤΑ:

- 58% στην οικονομική κατάσταση

- 95% στην εκπαίδευση

- 96% στην περίθαλψη

- 23% στην πολιτική

- 830 γυναίκες πεθαίνουν καθημερινά από αίτια που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη

Ευρωπαϊκή Ένωση

- 16,3% η μέση μισθολογική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων

- 75% έχουν δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία τους

- 1 στις 3 έχει βιώσει σωματική ή/και σεξουαλική βία από τα 15

ΕΛΛΑΔΑ

ΑΝΕΡΓΙΑ

16,5% στους άνδρες 24,9% στις γυναίκες

ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ

199.200 άνδρες 74.500 γυναίκες

- 25% των ανώτερων διευθυντικών στελεχών (Μ.Ο. ΕΕ: 33%)

ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

18,33% στην Ελλάδα (37,20% μ.ο. στην Ευρώπη)

ΑΝΩΤΑΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

45,10% στην Ελλάδα (39,50% μ.ο. στην Ευρώπη)

Οι θέσεις εργασίας εξακολουθούν να διαχωρίζονται σύμφωνα με το φύλο

Ευρώπη

ΑΝΤΡΕΣ

97% οικοδομή

96% μεταφορές

96% εργασίες μετάλλου

83% τεχνίτες μηχανικοί

74% επιστήμονες μηχανικοί

ΓΥΝΑΙΚΕΣ

89% προσωπική φροντίδα

84% καθαριότητα

80% υπάλληλοι γραφείου

78% τεχνικοί υγείας

71% εκπαίδευση

Πηγή:http://www.alfavita.gr

Ηλικία και εργασία στον κόσμο

Υπάρχει τεράστια διαφορά στα ποσοστά απασχόλησης μεταξύ των ανθρώπων άνω των 65 ετών που συνεχίζουν να εργάζονται σε διάφορες χώρες. Μια πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ διαπίστωσε ότι τα υψηλότερα ποσοστά ατόμων που εργάζονται μετά τα 65, εντοπίζονται στην Ασία με την Ινδονησία να σημειώνει το αξιοσημείωτο 50,6% σε άτομα ηλικίας 65-69 ετών. Ο αριθμός αυτός είναι υψηλός και σε άλλες περιοχές της Ασίας, με ποσοστό 45% στη Νότια Κορέα και 42,8% στην Ιαπωνία. Σε αντίθεση με την Ευρώπη, όπου υπήρχαν ευρείες διαμαρτυρίες όταν η ηλικία συνταξιοδότησης αυξήθηκε ακόμη και ελαφρώς, μεγάλο μέρος της Ασίας στήριξε πράγματι την αύξηση της υποχρεωτικής ηλικίας συνταξιοδότησης. Οι λόγοι περιλαμβάνουν τα πάντα, από την επιθυμία να διατηρηθούν τα άτομα ενεργά μέχρι τις εμφανείς ανησυχίες που αφορούν τα οικονομικά. Η Νέα Ζηλανδία αν και δεν έχει υποχρεωτική ηλικία συνταξιοδότησης, είναι άλλη μια χώρα με υψηλό ποσοστό απασχόλησης μεταξύ των ηλικιωμένων, καθώς το 42,6% των ατόμων ηλικίας 65 έως 69 εξακολουθούν να εργάζονται. Το ποσοστό είναι πολύ λιγότερο στην Αυστραλία στο 25,9%, ενώ είναι 31% στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Ευρώπη, όπου συνέβησαν όλες αυτές οι διαμαρτυρίες, το ποσοστό είναι ακόμα χαμηλότερο. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ποσοστό απασχόλησης για τα άτομα ηλικίας 65-69 ετών ανέρχεται στο 21%, ενώ στη Γαλλία και στην Ισπανία είναι μόλις 6,3 και 5,3% αντίστοιχα.

Πηγή: https://www.weforum.org άρθρο του Niall McCarthy

Ελλειμματική προσοχή - υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ)

Όταν η ελλειμματική προσοχή / υπερκινητικότητα χαρακτηρίζει κάποιον στο βαθμό της διαταραχής, τα πράγματα είναι σοβαρά για τον ίδιο. Ένας ενήλικας με τη διαταραχή έχει σοβαρά προβλήματα προσαρμογής, δεν μπορεί να αποδώσει όπως θα αναμενόταν από τους υπόλοιπους και υποφέρει σε μεγάλο βαθμό γιατί ανατροφοδοτείται με χαμηλή αυτοεκτίμηση καθώς δεν μπορεί να φέρει εις πέρας, να ολοκληρώσει αποστολές, ακόμα και απλές εργασίες.Η ελλειμματική προσοχή / υπερκινητικότητα - ΔΕΠΥ (Attention-Deficit Hyperactivity Disorder - ADHD) αποτελεί μία συστηματική συμπεριφορά του ατόμου που απαντάται συχνά κατά την παιδική ηλικία και ορίζεται από πληθώρα ειδικών ως διαταραχή, από μερικούς δε αναφέρεται και ως επιδημία, καθώς θεωρούν πως ως διαταραχή αφορά σεβαστό μέρος του παιδικού πληθυσμού. Εκδηλώνεται σε όλες τις εθνότητες, φυλετικές ομάδες και κοινωνικές τάξεις. Εμφανίζεται νωρίς στην αναπτυξιακή πορεία του ατόμου και επηρεάζει την ικανότητά του να συγκεντρώνεται σε αυτό που το βάζουν να κάνει.

Zero

Σε έναν κόσμο που κρίνει τους ανθρώπους με τον αριθμό τους, ο Zero (Μηδέν), αντιμετωπίζει συνεχείς προκαταλήψεις και διώξεις. Περπατά σε ένα μοναχικό μονοπάτι μέχρι μια τυχαία συνάντηση να αλλάξει τη ζωή του για πάντα. Συναντά ένα θηλυκό μηδέν. Μαζί αποδεικνύουν ότι με αποφασιστικότητα, θάρρος και αγάπη, τίποτα δεν μπορεί να είναι πραγματικά κάτι. 

Το Zero έχει προβληθεί σε πάνω από 50 φεστιβάλ και έχει κερδίσει 15 βραβεία συμπεριλαμβανομένου του «Καλύτερου Animation» από το LA Shorts Fest και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ρόουντ Άιλαντ και έχει οριστεί για το βραβείο AFI στην κατηγορία Καλύτερη Κίνηση μικρού μήκους. 

Από την κυκλοφορία του στο YouTube στις 25 Μαΐου 2011, το Zero έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες από τους πολλούς ενθουσιώδεις οπαδούς του.

Ημέρα του Πατέρα

Η Ημέρα του Πατέρα γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου σε πολλές χώρες παγκοσμίως, αν και σε ορισμένες χώρες η ημερομηνία μπορεί να διαφέρει. Θεωρείται συμπληρωματική εορτή μαζί με την ημέρα της μητέρας.

Η Ημέρα του Πατέρα είναι μια ημέρα αφιερωμένη σε όλους τους πατεράδες του κόσμου κατά αντιστοιχία με τη γιορτή της μητέρας. Η γιορτή του πατέρα δεν αφορά μόνο τους πατεράδες, αλλά την πατρότητα γενικά και την συνεισφορά των μπαμπάδων στο κοινωνικό σύνολο.

Η πρώτη γνωστή ιστορικά περίπτωση οργανωμένου εορτασμού της Ημέρας του Πατέρα έλαβε χώρα στο Φέαρμοντ της Δυτικής Βιρτζίνιας των Ηνωμένων Πολιτειών στις 5 Ιουλίου 1908. Διοργανώθηκε από την Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον (Grace Golden Clayton), η οποία ήθελε να γιορτάσει προς τιμήν των 210 νεκρών πατέρων που έχασαν τη ζωή τους σε ορυχείο στην αποκαλούμενη Τραγωδία του Μόνονγκα (Monongah Mining disaster) μερικούς μήνες πριν στο Μόνονγκα της Δυτικής Βιρτζίνιας, τον Δεκέμβριο του 1907. Είναι πιθανόν η Κλέιτον να επηρεάστηκε από τον πρώτο εορτασμό της ημέρας της μητέρας που έλαβε τόπο την ίδια χρονιά, λίγα μίλια μακριά. Η Κλέιτον διάλεξε την πιο κοντινή Κυριακή στα γενέθλια του προσφάτως εκλιπόντα πατέρα της για να διεξαχθεί η εορτή.

Αυτογνωσία

Γνώθι σαυτόν. 

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, 6ος αιώνας π.Χ.

Το να ξέρεις τους άλλους είναι ευφυΐα.

Το να ξέρεις τον εαυτό σου είναι σοφία.

Το να κυριαρχείς στους άλλους είναι ισχύς.

Το να κυριαρχείς στον εαυτό σου είναι η πραγματική δύναμη.

Λάο Τσε, 6ος αιώνας π.Χ., Κινέζος φιλόσοφος

Τι είναι η αυτογνωσία;

Είναι η ικανότητα του ατόμου να γνωρίζει καλά όλες τις πτυχές του εαυτού του. Όταν έχουμε μια άσχημη αντίδραση και λέμε «αυτός δεν ήταν ο εαυτός μου» ή, αντίθετα, όταν κάνουμε κάτι καλό και μας φαίνεται τόσο παράξενο που το σχολιάζουμε μέσα μας «μπα! Αυτό δεν μπορεί να το έκανα εγώ» είναι δύο από τις κλασικές περιπτώσεις που δείχνουν ότι δεν έχουμε αυτογνωσία.

Συχνά οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δε γνωρίζουν καλά τον εαυτό τους, τα δυνατά και τ’ αδύνατα σημεία τους και νιώθουν ότι τους συμβαίνουν άσχημα πράγματα τα οποία δεν μπορούν να τα ελέγξουν, όπως το να πέφτουν διαρκώς στο λάθος άτομο σε μια σχέση, να ξεκινούν φιλίες και να τις διαλύουν μετά από καβγά ή να μη μπορούν να βρουν το κατάλληλο επάγγελμα.

Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που συμβαίνει σε αυτά τα άτομα είναι ότι τελικά δε γνωρίζουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Ο εαυτός δεν είναι κάτι συμπαγές και μονοκόματο, αλλά αποτελείται από διαφορετικές πτυχές.

Για να μπορεί το άτομο να είναι πετυχημένο στη ζωή του, να παίρνει σωστές συναισθηματικές, επαγγελματικές, προσωπικές και κοινωνικές αποφάσεις θα πρέπει να γνωρίζει καλά τον εαυτό του.

Πώς βλέπει κανείς τον εαυτό του και πώς τον βλέπουν οι άλλοι

Η εικόνα που έχει κάποιος για τον εαυτό του δεν είναι απαραίτητα ίδια με αυτή που έχουν οι γύρω του για το άτομό του. Υπάρχει:


(1) ο υποκειμενικός εαυτός, δηλαδή το πώς βλέπει κι αντιλαμβάνεται κανείς τον εαυτό του


(2) ο πραγματικός εαυτός, το πώς κανείς είναι στην πραγματικότητα


(3) ο ιδανικός εαυτός, το πώς θα ήθελε να είναι κανείς

Το αγώνισμα του προσανατολισμού

ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ (ORIENTEERING) 

Tο orienteering είναι ένα νέο στην Ελλάδα άθλημα, στο οποίο όσοι ασχοληθούν, καλούνται να εντοπίσουν συγκεκριμένα σημεία σε όμορφες γεωγραφικές περιοχές μέσω ενός ειδικά σχεδιασμένου χάρτη. Μπορεί να περιγραφεί σαν δράση με τρείς όψεις, την σωματική, την ψυχολογική και την διανοητική. Σε κάθε αγώνα υπάρχουν πολλές διαφορετικές διαδρομές, έτσι ώστε όλοι οι συμμετέχοντες να μπορούν να διαλέξουν μία διαδρομή που να ταιριάζει στις ικανότητές, στην εμπειρία, στο γούστο, στην ηλικία τους (στην Ελλάδα συμμετέχουν σταθερά, άτομα από 6 ως 83 ετών). Σε πολλές χώρες της Ευρώπης το orienteering διδάσκεται μέσα στο σχολικό πρόγραμμα, αφού έχει αποδεχτεί η βελτίωση επιδόσεων (μαθητικών και αθλητικών) και συμπεριφορών σε νέους, και η ενδυνάμωση της λογικομαθηματικής, της σωματικής-κιναισθητικής, της ενδοπροσωπικής, της φυσιοκρατικής, της χωρικής και της συναισθηματικής τους ευφυΐας. Χρησιμοποιείται επίσης, στην προπόνηση άλλων αγωνισμάτων, σαν μέτρο πρόληψης ή και θεραπείας κάποιων νευρολογικών παθήσεων, σαν δραστηριότητα με εκπαιδευτικό ή ψυχαγωγικό χαρακτήρα κλπ. 

Τον Νοέμβριο του 2015 ιδρύθηκε ο ’’Πανελλήνιος Επιστημονικός και Αθλητικός Σύλλογος Εκπαιδευτικών για την Ανάπτυξη του Αγωνίσματος του Προσανατολισμού - Orienteering’’. 

24 MAY 2017 : WORLD ORIENTEERING DAY 

Η IOF( Παγκόσμια Ομοσπονδία Orienteering) προκήρυξε δράσεις προσανατολισμού σε σχολεία σε όλο τον κόσμο, την συγκεκριμένη μέρα.

Πηγές: http://www.orienteering.org.g

Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη των Διακρίσεων

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού) καθιερώθηκε το 1966 και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Αφορμή ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία 69 μαύρων φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ της Νότιας Αφρικής, που διαδήλωναν ενάντια στο καθεστώς του Απαρτχάιντ. Το Απαρτχάιντ ήταν ένα καθεστώς φυλετικού διαχωρισμού και διακρίσεων που είχαν επιβάλει οι Λευκοί κάτοικοι της Νότιας Αφρικής στο σύνολο του πληθυσμού, που ουσιαστικά στηριζόταν στην καταπίεση και την εκμετάλλευση του μη λευκού πληθυσμού. Μόλις το 1991 καταργήθηκε το Απαρτχάιντ. Ήταν μια αισιόδοξη στιγμή στην ιστορία, γιατί πιστέψαμε τότε ότι όλα αυτά, οι πολιτικές των διακρίσεων και των φυλετικών διαχωρισμών, είχαν πλέον τελειώσει οριστικά. Είναι όμως έτσι;

Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women's Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.

Εφηβικές Ταινίες

Η ταινία παρουσιάζει αφενός την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της σε μια οικογένεια και αφετέρου δίνει ένα διαχρονικό μήνυμα αισιοδοξίας μέσω της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς.

Μια συγκινητική μαθητική ταινία με θέματα που μας αφορούν όλους τώρα πια.

            




Ο Στέφανος χάνει τον παππού του και αυτό του στοιχίζει πολύ. Ταυτόχρονα όμως ο φίλος του ο Δημοσθένης συμπεριφέρεται με άσχημο τρόπο στο δικό του παππού. Η πλοκή στηρίζεται στη σύγκρουση των δύο παιδιών και στην προσπάθεια του Στέφανου να πείσει το Δημοσθένη να μιλά καλύτερα στον παππού του..

            

Μια ταινία του 22ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών, όπου παίζουν μαθητές που βρίσκονται στο 3ο Γυμνάσιο Αχαρνών. Χαρείτε την και ας προβληματιστούμε όλοι μαζί για το τι μπορούμε να κάνουμε.

Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Η 3η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε το 1992 με πρωτοβουλία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. Ο εορτασμός αυτής της ημέρας επιδιώκει την αύξηση του βαθμού ένταξης των ατόμων με αναπηρία σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής με σκοπό την προώθηση δράσεων που θα επισημάνουν αφ’ ενός τις ανάγκες και τα δικαιώματα των ΑμεΑ και θα ευαισθητοποιήσουν αφ’ ετέρου το σύνολο της κοινωνίας σε θέματα σεβασμού και αποδοχής της διαφορετικότητας.

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παχυσαρκίας

Η Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας «γιορτάζεται» στις 24 Οκτωβρίου. Πρόκειται για μια από τις πιο επικίνδυνες και σοβαρές ασθένειες του 21ου αιώνα, η οποία έχει πλέον αποκτήσει διαστάσεις επιδημίας, καθώς ένας στους δύο Ευρωπαίους είναι υπέρβαρος, ενώ σχεδόν ένας στους τρεις είναι παχύσαρκος!

Η υπερβολική αύξηση του λιπώδους ιστού στο σώμα έχει ανακηρυχτεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως χρόνια πάθηση από το 1948, καθώς το αυξημένο βάρος είναι αίτιο πολλών χρόνιων ασθενειών όπως καρδιαγγειακών παθήσεων, διαβήτη, σκελετικών παθήσεων, καρκίνων (όπως μήτρας, μαστού, παχέος εντέρου) και άλλων, ενώ θεωρείται ότι ευθύνεται για το 1/5 των θανάτων παγκοσμίως.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ ο βαθμός παχυσαρκίας προσδιορίζεται με το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ). Συγκεκριμένα, είναι το πηλίκο που προκύπτει αν διαιρέσουμε το βάρος (σε κιλά) με το τετράγωνο του ύψους (σε μέτρα).

Τα στοιχεία δείχνουν πώς παγκοσμίως περίπου 1,6 δισεκατομμύριο άνθρωποι άνω των 15 ετών είναι υπέρβαροι και τουλάχιστον 400 εκατομμύρια είναι παχύσαρκοι, ενώ τουλάχιστον 20 εκατομμύρια παιδιά εκτιμάται ότι είναι υπέρβαρα!

Σοκαριστικά στοιχεία στην Ελλάδα

Σοκαριστικά είναι τα ευρήματα έρευνας που έγιναν σε 150 σχολεία της χώρας μας, σύμφωνα με τα οποία τα περιττά κιλά εμφανίζονται και σε 10χρονα. Άλλωστε, η Ελλάδα θεωρείται πλέον από τις χώρες της Ευρώπης με τα υψηλότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας.

Εκτός από τους ανήλικους υψηλά ποσοστά εμφανίζονται και στους ενήλικες. Το 22,5% του πληθυσμού (18,2% των γυναικών και 26% των ανδρών) είναι παχύσαρκοι και 35,2% (30% των γυναικών και περισσότερο από το 40% των ανδρών) είναι υπέρβαροι.

Κατάθλιψη: Η ζωή με το "μαύρο σκύλο"

Έχει χαρακτηριστεί η νόσος του 21ου αιώνα.Ο λόγος για την κατάθλιψη, την ψυχική διαταραχή που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις θα απειλήσει έναν στους δέκα από εμάς κάποια στιγμή της ζωής μας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προβλέπει ότι μέχρι το 2020, η κατάθλιψη, θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα υγείας στον αναπτυσσόμενο κόσμο.Η συγκεκριμένη ψυχική νόσος παρομοιάζεται συχνά με ένα “μαύρο σκύλο”.Η φράση "Μαύρος Σκύλος" έγινε γνωστή από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ που τη χρησιμοποιούσε, όταν ήθελε να περιγράψει τις μαύρες περιόδους κατάθλιψης, που βίωνε για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ έπασχε από μανιοκατάθλιψη.

Ο οδηγός “Η ζωή με το μαύρο σκύλο” απευθύνεται σε φίλους, συγγενείς, πάσχοντες και φροντιστές. Παρέχει κατευθυντήριες γραμμές και συμβουλές για όσους πάσχουν από κατάθλιψη αλλά και για όσους φροντίζουν ή έχουν στο κοντινό τους περιβάλλον ένα άτομο με κατάθλιψη.

Ο οδηγός αποτελεί συνέχεια του βίντεο “Είχα ένα μαύρο σκύλο, τον έλεγαν κατάθλιψη”, στο οποίο περιγράφονται πρακτικά βήματα ώστε το άτομο να αναγνωρίσει την κατάθλιψη και να μπορέσει να την ξεπεράσει.

Σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Ψυχική Υγεία, ο συγγραφέας Matthew Johnstone λέει μία ιστορία για το πώς αντιμετωπίζεται ο "μαύρος σκύλος της κατάθλιψης". 

Οι ειδικοί κάνουν λόγο για μία παγκόσμια «επιδημία» ψυχικών διαταραχών, επικαλούμενοι τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Ο αριθμός των πασχόντων από κατάθλιψη, ξεπερνά παγκοσμίως τα 154 εκατομμύρια, ενώ ως το 2020 θα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια είναι 25 εκατομμύρια, ενώ 95 εκατομμύρια υποφέρουν από διαταραχές σχετιζόμενες με κατάχρηση αλκοόλ.

Όσον αφορά τη χώρα μας και σύμφωνα με πανεπιστημιακές έρευνες, μόλις το 80% όσων πάσχουν από κατάθλιψη αναζητούν βοήθεια και λιγότερο από το 50% προσφεύγει στη στήριξη του ιατρού. Ένα 10% με 12% του συνόλου του πληθυσμού όλων των ηλικιών πάσχει από ψυχικές ασθένειες.

Και τα δύο βίντεο δημιουργήθηκαν από το συγγραφέα και σκιτσογράφο Matthew Johnstone σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και βασίστηκαν στα ομώνυμα βιβλία.

Πηγές:  Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας  
             www.youtube.com
             youtu.be
             www.sansimera.gr/worldays

Το τίμημα της διαφωνίας

Ο έξυπνος άνθρωπος αλλάζει γνώμη. Ο ηλίθιος ποτέ.

Βόλφγκανγκ Γκαίτε, 1749-1832, Γερμανός ποιητής & φιλόσοφος

Δεν έχει νόημα να διαφωνεί κανείς με κάποιον που δεν μπορεί να καταλάβει το προφανές. Το βίντεο δείχνει τι παθαίνει όποιος λογικός παρασύρεται από την ανοησία του άλλου πληρώνοντας το τίμημα της διαφωνίας...

Άδικα παραμύθια

Κάποια παραμύθια δεν είναι μόνο για μικρά παιδιά. 

Η νέα καμπάνια κινητοποίησης της UNICEF για τους πρόσφυγες, 

με τίτλο «Unfairy Tales», δηλαδή «Άδικα Παραμύθια», παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη με σκοπό να δώσει λύσεις, προσεγγίζοντας το θέμα με ιδιαίτερη ευαισθησία. Τρία παραμύθια, βασισμένα σε αληθινές ιστορίες παιδιών, που έζησαν την κόλαση του πολέμου αλλά και τον τρόμο της φυγής κάτω από ανελέητες συνθήκες. 

Τα «UnfairyTales – Άδικα Παραμύθια» είναι μέρος της πρωτοβουλίας #actofhumanity, που επικεντρώνεται στο ότι τα παιδιά είναι παιδιά, ανεξαρτήτως από το που προέρχονται και στο ότι κάθε παιδί έχει δικαιώματα και αξίζει μια δίκαιη ευκαιρία στη ζωή. 

Χωρίς σωματική έκφραση το μυαλό των μαθητών ναρκώνεται

«Αυτό που συμβαίνει είναι ότι μεγαλώνοντας τα παιδιά τα εκπαιδεύουμε προοδευτικά από τη μέση και πάνω. Επικεντρώνουμε στο κεφάλι τους. Και ελαφρώς προς τη μία μεριά ,την αριστερή, δηλαδή καλλιεργούμε τη λογική (αναλυτική σκέψη, γλώσσα, μαθηματικά και φυσικές επιστήμες). Δεν υπάρχει ούτε ένα εκπαιδευτικό σύστημα στον πλανήτη που να διδάσκει καθημερινά π.χ χορό στα παιδιά με τον τρόπο που διδάσκονται τα μαθηματικά. Γιατί; Γιατί όχι; Όλοι έχουμε σώματα. Δεν έχουμε;» ( Κεν Ρόμπινσον)

Η μονόπλευρη εκπαίδευση του μυαλού είναι αναποτελεσματική και βαρετή αν δεν φροντίσουμε παράλληλα την εκπαίδευση του σώματος και κατ’ επέκταση της ψυχής. Η κυρίαρχη τάση είναι να χρησιμοποιούνται τα σωματικά μέρη ενός παιδιού (μάτια, αυτιά, χέρια, πόδια, στόμα) ως βοηθητικά μόνο εργαλεία που υπηρετούν αποκλειστικά έναν σκοπό: ως πύλες εισόδου και άμεσης μεταφοράς της πληροφορίας στο μυαλό. Με αυτό τον τρόπο όμως χάνονται στη διαδρομή πολλά από τα πιο πολύτιμα συστατικά της μάθησης, τα συναισθήματα. Και τα συναισθήματα πολλές φορές γεννιούνται και κατοικούν στο σώμα. Το σώμα λοιπόν δεν είναι μόνο ο διακομιστής πληροφοριών στο μυαλό αλλά και ο γεννήτορας συναισθημάτων.

Σύνδρομο Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) και εκφοβισμός

Θύτες και θύματα του bullying γίνονται σε υψηλότερο ποσοστό από τον μέσο όρο τα παιδιά με σύνδρομο Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ). Συγκεκριμένα, τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι τρεις φορές περισσότερο θύτες και 2-10 φορές περισσότερο θύματα από τον μέσο όρο. Σύμφωνα με νεότερα δεδομένα, στην Αμερική το σύνδρομο ΔΕΠΥ παρατηρείται στο 10-11% του μαθητικού πληθυσμού.
Έρευνα του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας σε ένα δείγμα 1.407 φοιτητών του ΠΑΜΑΚ, του ΑΠΘ και του ΑΤΕΙ, δείχνει ότι οι φοιτητές των θετικών επιστημών εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά bullying (θύτες 28%) από τους φοιτητές των θεωρητικών σχολών.

«Αυτό συμβαίνει επειδή στις θετικές επιστήμες φοιτούν περισσότεροι άντρες (58%) και επειδή από επιλογή ή κλίση είναι λιγότερο ευαισθητοποιημένοι σε κοινωνικά θέματα και έχουν μεγαλύτερα ποσοστά φοιτητών με ΔΕΠΥ και με μαθησιακές δυσκολίες»ανέφερε ο καθηγητής Μαθησιακών Δυσκολιών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Γεώργιος Παυλίδης, σε ημερίδα με θέμα «Μάθηση και αποκατάσταση ατόμων με αναπηρίες και/ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και σύγχρονη επιστημονική έρευνα: Εκλεκτικές συγγένειες και αλληλεπιδράσεις».

Τα κύρια συμπτώματα της ΔΕΠΥ

• πρόβλημα αυτοσυγκέντρωσης
• αφηρημάδα
• ανυπομονησία
• παρορμητικότητα
• υπερκινητικότητα
• αδεξιότητα
• εγωκεντρισμός
• επιθετικότητα
• απαιτητικότητα
• ανώριμη συμπεριφορά
• ανοργανωσιά
• προβλήματα διαχείρισης χρόνου
• μαθησιακές δυσκολίες ή δυσλεξία
• ανομοιογενής επίδοση και συμπεριφορά
• προβλήματα στη διατήρηση σχέσεων
• χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση

Η Λίλη και ο χιονάνθρωπος

Μια ιστορία για τη φιλία ανάμεσα σ΄ένα χιονάνθρωπο που κάθε χειμώνα παρουσίαζε στη φίλη του ένα μαγικό θέατρο σκιών.Η Λίλη μεγαλώνει μαζί του και μαθαίνει να βρίσκει χρόνο για τα πράγματα που αγαπάει!

Lily & the Snowman features music by Vapor feat. Adaline – Follow You Follow Me.

Ένα δέντρο μια φορά

Η φιλία ανάμεσα σε ένα δέντρο και ένα αγόρι είναι μια υπέροχη ιστορία κινουμένων σχεδίων που θίγει με όμορφο τρόπο μια σειρά σοβαρών θεμάτων.

Μέσα από μια δυνατή φιλία ανάμεσα σε ένα αγόρι χωρίς ένα ζεστό σπίτι και ένα δέντρο ξεδιπλώνονται σκέψεις και προβληματισμοί που αφορούν την μοναξιά, την εγκατάλειψη, την φύση που επιλέγουμε να αγνοούμε κάθε φορά καταστρέφοντάς την.

Αυτή η ταινία μικρού μήκους είναι βασισμένη στην ιστορία του γνωστού Ευγένιου Τριβιζά, "Ένα δέντρο μια φορά ", που υλοποίησε αριστοτεχνικά στην οθόνη ο ίδιος και ο Παναγιώτης Ράππας, ο οποίος έχει αναλάβει και τη σκηνοθεσία. Η μουσική είναι του Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Σκέψου πώς να προστατέψεις τον εαυτό σου στο Διαδίκτυο!

Το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο σας παρουσιάζει το δέντρο αποφάσεων που δημοσιεύτηκε από το ευρωπαϊκό δίκτυο InSafe:

«Σκέψου πώς να προστατέψεις τον εαυτό σου στο Διαδίκτυο!» 

το οποίο επικεντρώνεται στην παροχή βοήθειας προς τους νέους αν είναι θύματα παρενόχλησης στα κοινωνικά δίκτυα.