ΕΛΛΑΔΑ/ ΑΘΗΝΑ/ Ένας Πλανόδιος Πωλητής Πουλάει Σκούπες
Φωτ.: ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 50
Μια εξαιρετική ασπρόμαυρη φωτογραφία της Βούλας Παπαϊωάννου (Λάρισα 1898 - Αθήνα 1990) που απεικονίζει έναν πλανόδιο πωλητή με σκούπες στα 1945-1955. Ο άνδρας της φωτογραφίας είναι φορτωμένος με ψάθινες σκούπες προς πώληση. Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας διακρίνεται ένα κτήριο της εποχής, πιθανότατα είναι ένας ναός. Ο πλανόδιος πωλητής, που περιφέρεται στους δρόμους χωρίς μόνιμη εγκατάσταση, ήταν μια συνηθισμένη εικόνα στους δρόμους και τις πλατείες των ελληνικών πόλεων. Ασχολείται με την πώληση προϊόντων μικρής αξίας σε ανοικτούς χώρους.
Φωτ.: ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 50
Μια εξαιρετική ασπρόμαυρη φωτογραφία της Βούλας Παπαϊωάννου (Λάρισα 1898 - Αθήνα 1990) που απεικονίζει έναν πλανόδιο πωλητή με σκούπες στα 1945-1955. Ο άνδρας της φωτογραφίας είναι φορτωμένος με ψάθινες σκούπες προς πώληση. Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας διακρίνεται ένα κτήριο της εποχής, πιθανότατα είναι ένας ναός. Ο πλανόδιος πωλητής, που περιφέρεται στους δρόμους χωρίς μόνιμη εγκατάσταση, ήταν μια συνηθισμένη εικόνα στους δρόμους και τις πλατείες των ελληνικών πόλεων. Ασχολείται με την πώληση προϊόντων μικρής αξίας σε ανοικτούς χώρους.
ΕΛΛΑΔΑ/ ΑΘΗΝΑ/ Πλανόδιος Επισκευαστής Γυαλιών Δεκαετία του 50
Νεαρός πλανόδιος πωλητής γλυκών στο λιμάνι. Δεκαετία 1910
Ο νερουλάς ή νεροκόπος
Ήταν πλανόδιος πωλητής νερού και αναλάμβανε την τροφοδότηση των σπιτιών, σε πόλεις ή χωριά, που δεν είχαν δική τους προμήθεια.
Στην παλιά Αθήνα του 19ου αιώνα όπου δεν υπήρχε ακόμα ύδρευση στα σπίτια, αναλάμβανε την τροφοδότησή τους με νερό που προμηθευόταν από τον Υμηττό και κουβαλούσε με γαϊδούρι, μουλάρι ή κάρο. Έκανε πολλά κοπιαστικά δρομολόγια και αμειβόταν περίπου 1 δεκάρα τον τενεκέ. Υπήρχε συνήθως ένας νερουλάς σε κάθε γειτονιά και είχε σταθερή πελατεία. Ο Σπύρος Λούης, καθώς και ο πατέρας του, ασκούσαν αυτό το επάγγελμα στο Μαρούσι.
Το επάγγελμα αυτό εκτοπίστηκε ταχύτατα με την ίδρυση της ΟΥΛΕΝ-κατόπιν ΕΕΥ (1974-1980) & σήμερα ΕΥΔΑΠ- το 1930.
Στην παλιά Αθήνα του 19ου αιώνα όπου δεν υπήρχε ακόμα ύδρευση στα σπίτια, αναλάμβανε την τροφοδότησή τους με νερό που προμηθευόταν από τον Υμηττό και κουβαλούσε με γαϊδούρι, μουλάρι ή κάρο. Έκανε πολλά κοπιαστικά δρομολόγια και αμειβόταν περίπου 1 δεκάρα τον τενεκέ. Υπήρχε συνήθως ένας νερουλάς σε κάθε γειτονιά και είχε σταθερή πελατεία. Ο Σπύρος Λούης, καθώς και ο πατέρας του, ασκούσαν αυτό το επάγγελμα στο Μαρούσι.
Το επάγγελμα αυτό εκτοπίστηκε ταχύτατα με την ίδρυση της ΟΥΛΕΝ-κατόπιν ΕΕΥ (1974-1980) & σήμερα ΕΥΔΑΠ- το 1930.
Νερουλάς, Μύκονος
