Κόσμος από πλαστικό

 Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα σήμερα είναι η υπερβολική χρήση του πλαστικού σε όλα τα αγαθά που φτιάχνει ο άνθρωπος. Ο όρος πλαστικό είναι μια συνηθισμένη ονομασία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια μεγάλη ποικιλία συνθετικών ή ημισυνθετικών οργανικών στερεών υλικών. Τα πλαστικά είναι σχεδόν αποκλειστικά πολυμερή μεγάλου μοριακού βάρους, Κύριο συστατικό παρασκευής τους είναι οι συνθετικές ρητίνες που διακρίνονται σε εποξειδικές και ακρυλικές. Ουσιαστικά τα περισσότερα προέρχονται από τα παράγωγα του πετρελαίου και χρησιμοποιούνται ευρέως. Παρακάτω η ιστορία του πλαστικού:

 

Τα πλαστικά υλικά είναι πολύ ανθεκτικά στη διάβρωση και συχνά καθώς τα συναντάμε ανεξέλεγκτα στο φυσικό περιβάλλον, προκαλούν αντιαισθητικό και δυσάρεστο αποτέλεσμα. Πολλά πλαστικά δεν είναι αποδομήσιμα στη φύση, με αποτέλεσμα τη συσσώρευσή τους, χωρίς προοπτική διάσπασής τους. Κάποια πλαστικά όταν καίγονται, εκλύουν τοξικούς ατμούς. Αν δεν ανακυκλωθούν, προκαλούν σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα. Το φθηνό και αναλώσιμο πλαστικό έχει γίνει σύμβολο της εποχής μας και κύριο συστατικό των απορριμμάτων μας. Όπου και να κοιτάξεις θα δεις πλαστικό. Φθηνό, ανθεκτικό και πολυ-χρηστικό  έχει γεμίσει τη ζωή μας και τον πλανήτη μας.

Τεράστιες ποσότητες πλαστικού καταλήγουν στους ωκεανούς και τις θάλασσες με αποτέλεσμα λόγω των θαλάσσιων ρευμάτων να δημιουργούν τεράστια νησιά από σκουπίδια. Πως όμως καταλήγουν στις θάλασσες;

Σήμερα μιλάμε και για μικροπλαστικά  που είναι πολύ μικρά κομμάτια πλαστικού συνήθως μικρότερα από 5 χιλιοστά. Χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: πρωτογενή και δευτερογενή μικροπλαστικά. 

Πρωτογενή μικροπλαστικά:

• Μικρά σωματίδια που απελευθερώνονται άμεσα στο περιβάλλον
• Υπολογίζεται ότι αποτελούν το 15-31% των μικροπλαστικών στου ωκεανούς
• Εμπεριέχονται σε συνθετικά ρούχα (35%), ελαστικά αυτοκινήτων (28%) αλλά και σε προϊόντα προσωπικής φροντίδας όπως είναι οι κρέμες απολέπισης (2%)

Δευτερογενή μικροπλαστικά

• Προέρχονται από μεγαλύτερα πλαστικά αντικείμενα, όπως οι πλαστικές σακούλες, τα μπουκάλια και τα δίχτυα αλιείας
• Υπολογίζεται ότι αποτελούν το 69-81% των μικροπλαστικών που υπάρχουν στους ωκεανούς

Οι ποσότητα των μικροπλαστικών στους ωκεανούς όλο και αυξάνεται. Ο ΟΗΕ δήλωσε το 2017, ότι υπάρχουν τουλάχιστον 51 τρισεκατομμύρια μικροπλαστικά σωματίδια στις θάλασσες, 500 φορές περισσότερα από τα αστέρια που υπάρχουν στο γαλαξία μας!

Τα μικροπλαστικά που βρίσκονται στη θάλασσα συχνά αποτελούν τροφή για τα ψάρια, τα οποία μετά καταλήγουν στο τραπέζι των καταναλωτών και στο ανθρώπινο σώμα. Έχουν βρεθεί μικροπλαστικά σε φαγητά και ποτά, όπως είναι οι μπύρες, το μέλι αλλά και το πόσιμο νερό.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πλαστικά σωματίδια έχουν επίσης ανακαλυφθεί πρόσφατα σε ανθρώπινα κόπρανα.

Ακόμα δεν γνωρίζουμε τις επιπτώσεις που μπορούν να επιφέρουν στην ανθρώπινη υγεία αλλά τα πλαστικά περιέχουν συχνά πρόσθετα, όπως σταθεροποιητές ή επιβραδυντικά φλόγας και άλλες πιθανώς τοξικές χημικές ουσίες που μπορεί να είναι επιβλαβείς για το ζώο ή τον άνθρωπο που τα καταναλώνει.

Βέβαια δεν είναι όλοι αδιάφοροι στο πρόβλημα των πλαστικών. Μετά από τις χιλιάδες διαμαρτυρίες και την ανησυχία που έδειξαν οι απλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο για το τρομακτικό πρόβλημα του πλαστικού, ξεκίνησαν αξιόλογες και ουσιαστικές παρεμβάσεις καθαρισμού των θαλασσών και των ωκεανών παγκοσμίως.

 

Είμαστε στο σωστό δρόμο επιτέλους και γίνονται σοβαρές προσπάθειες να αντιμετωπιστεί το ζήτημα... 

Κάλιο αργά παρά αργότερα!

Πηγές:

https://el.wikipedia.org

https://www.europarl.europa.eu/news/el

https://archipelago.gr

Πλαστικό παντού

Ο "cheese and jamsandwich", σύμφωνα με τον Guardian, είναι o Βρετανός δύτης ονόματι Richard Horner. Ο Horner δημοσίευσε στην αρχή το βίντεο στο Facebook. Στην περιγραφή, ο Horner έγραψε ότι «δεν είχε δει ξανά κάτι τέτοιο, σε αυτόν τον βαθμό», αλλά και ότι, μόλις μια μέρα αργότερα, οι δύτες δεν είδαν καθόλου πλαστικά. Σύμφωνα με το προφίλ του στο Facebook, ο Horner είναι ένας πρώην εκπαιδευτής κατάδυσης, ο οποίος ζει σήμερα στο Μπαλί, αλλά είναι από το Wadhurst της Αγγλίας.


Αυτό το είδος ρύπανσης από πλαστικά δεν είναι καθόλου άγνωστο στην Ινδονησία, η οποία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος συνεισφέρων της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικό, σε όλο τον κόσμο. Ένα έγγραφο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science τον περασμένο Ιανουάριο, εκτιμά ότι οι Ινδονησιακοί ύφαλοι περιείχαν κατά μέσο όρο 25,6 πλαστικά τεμάχια ανά 100 τετραγωνικά μέτρα.


Η Drew Harvell, καθηγήτρια Οικολογίας και Εξελικτικής Βιολογίας στο Cornell και μια από τις συντάκτριες του εν λόγω εγγράφου, είπε ότι το βίντεο ήταν «συγκλονιστικό» και «παρά το πλαστικό που είχαμε ήδη δει στους υφάλους της Nusa Penida, αυτός ο κινούμενος «πλαστικός» ποταμός υπερβαίνει κατά πολύ ό,τι είχαμε δει». Η μελέτη της οποίας η Harvell είναι μέρος, εκτιμά ότι υπάρχουν σήμερα 11,1 δισεκατομμύρια κομμάτια πλαστικού σε κοραλλιογενείς υφάλους Ασίας-Ειρηνικού, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης των κοραλλιών.

Αυτό δεν οφείλεται στην έλλειψη προσπάθειας από την πλευρά της Ινδονησίας. Το 2014, η χώρα ανακοίνωσε ένα καταφύγιο 2,3 εκατομμυρίων τετραγωνικών μιλίων για τα σαλάχια manta. Και πιο πρόσφατα, η Ινδονησία δεσμεύτηκε με 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως για τη μείωση της πλαστικής ρύπανσης, στην Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής Ωκεανών το 2017.

Βουνά τα απορρίμματα

 Αυτοκίνητα συμπιεσμένα μετά το τέλος της ζωής τους......

και τα ελαστικά τους

Εδώ κατάληξαν χιλιάδες συσκευές κινητών τηλεφώνων παλαιάς τεχνολογίας.....

και αυτοί είναι οι μετασχηματιστές τους και διάφορα καλώδια σύνδεσης και ακουστικά.....

Επίσης εξαρτήματα υπολογιστών....

Γυαλί από μπουκάλια...

Πλαστικά μπουκάλια

Χαρτί

Βακτήρια τρώνε πλαστικό

Φωτογραφία: http://www.gettyimages.com/galleries

Έως σήμερα, ελάχιστα είδη μυκήτων είχαν βρεθεί να «τρώνε» το ΡΕΤ, πλαστικό από Πολυαιθυλένιο (συντόμευση στα αγγλικά PE) ή πολυαιθένιο (όνομα κατά IUPAC πολυαιθένιο ή πολυ(μεθυλένιο)) είναι το πιο κοινό πλαστικό. Η ετήσια παγκόσμια παραγωγή είναι περίπου 80 εκατομμύρια τόνοι. Η βασική του χρήση είναι στη συσκευασία (πλαστικές σακούλες, πλαστικές μεμβράνες, γεωμεμβράνες, σε περιέκτες όπως φιάλες, κλπ.)

αλλά κανένα βακτήριο. Για πρώτη φορά, τώρα, ανακαλύφθηκε ότι το βακτήριο Ideonella sakaiensis 201-F6 μπορεί να διασπάσει με υδρόλυση σχεδόν πλήρως ένα λεπτό φιλμ ΡΕΤ μέσα σε έξι εβδομάδες και σε θερμοκρασία 30 βαθμών Κελσίου.