Ανθρώπινα δικαιώματα

Εργαζόμενοι άνδρες και γυναίκες στην Ευρώπη

 Η Τουρκία, η Μάλτα και η Ιταλία αναδεικνύονται σε «πρωταθλητές» Ευρώπης όσον αφορά στην ανισότητα των δύο φύλων στην εργασία.

Είναι η τριάδα που εμφανίζει τη μεγαλύτερη διαφοροποίηση στην απασχόληση ανδρών και γυναικών, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2015.
 Στην Τουρκία, το ποσοστό των εργαζόμενων ανδρών στην ηλικιακή ομάδα 20-64 ετών ανέρχεται σε 75,3%, ενώ των γυναικών είναι μόλις 32,5%.

Στη Μάλτα, το 81,4% των ανδρών που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία εργάζονται. Στις γυναίκες όμως, το αντίστοιχο ποσοστό δεν ξεπερνά το 53,6%.

Λίγο πάνω από τις μισές Ιταλίδες (50,6%) ηλικίας από 20 ως 64 ετών απασχολούνται, ενώ στους άνδρες το ποσοστό ανέρχεται σε 70,6%.

Οι γυναίκες στην Ιταλία διαμαρτύρονται επί χρόνια για φυλετικές διακρίσεις στο εργασιακό περιβάλλον που, όπως λένε, έχουν τις ρίζες τους στην παλαιόθεν κραταιά αντίληψη πως «η θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι».

Η κατάσταση σε Ελλάδα και Κύπρο

Το 2015 η Ελλάδα κατέγραψε το χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης (ηλικίες 20-64) σε ολόκληρη την Ευρώπη: μόλις 54,9%.

Όσον αφορά στην πρόσβαση των δύο φύλων στην εργασία, οι άνδρες βρίσκονται στο 64% και οι γυναίκες στο 46%.

Στην Κύπρο, το ποσοστό απασχόλησης του πληθυσμού ηλικίας 20 έως 64 ανήλθε σε 68%. Το ποσοστό των εργαζόμενων ανδρών έφτασε το 72,2% και των γυναικών 64,1%.

Οι «πρωταθλητές» στην ισότητα

Στη Φινλανδία το χάσμα ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες που εργάζονται είναι μόλις 2,1%, το μικρότερο ανάμεσα στις χώρες που εξετάστηκαν.
Η Λιθουανία, η Λετονία, η Σουηδία και η Νορβηγία είναι οι υπόλοιπες χώρες όπου η διαφορά στην απασχόληση των δύο φύλων είναι κάτω από 5%.

Τι άλλαξε τα τελευταία 10 χρόνια

Την τελευταία δεκαετία οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μείωσαν το χάσμα των δύο φύλων στην εργασία. Εξαίρεση αποτέλεσαν η Ρουμανία, η Αυστρία, η Πολωνία και η Εσθονία.

Σε χώρες όπως η Γερμανία αλλά και η Μάλτα το μερίδιο συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας αυξήθηκε.
Διαμετρικά αντίθετη ήταν, όμως, η εικόνα στη Σλοβενία, τη Δανία και την Ελλάδα, όπου σε σχέση με το 2005, το 2015 οι εργαζόμενες γυναίκες μειώθηκαν.Πηγή:http://gr.euronews.com

Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Είναι μια μέρα που οι γυναίκες αναγνωρίζονται για τα επιτεύγματά τους χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις εθνικές, γλωσσικές, πολιτιστικές, οικονομικές ή πολιτικές διαιρέσεις. Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας ξεκίνησε για πρώτη φορά από τις δραστηριότητες των εργατικών κινήσεων στις αρχές του εικοστού αιώνα στη Βόρεια Αμερική και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Από εκείνα τα πρώτα χρόνια, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχει αναλάβει μια νέα παγκόσμια διάσταση για τις γυναίκες τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το αυξανόμενο διεθνές γυναικείο κίνημα, το οποίο έχει ενισχυθεί από τέσσερις παγκόσμιες διασκέψεις γυναικών των Ηνωμένων Εθνών, βοήθησε το μνημόσυνο να αποτελέσει σημείο συσπείρωσης για τη στήριξη των δικαιωμάτων των γυναικών και της συμμετοχής τους στην πολιτική και οικονομική σκηνή.

Ιστορική αναδρομή

1909 Η πρώτη Εθνική Ημέρα της Γυναίκας παρατηρήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 28 Φεβρουαρίου. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής όρισε αυτή την ημέρα προς τιμήν της απεργίας εργατών ενδυμάτων του 1908 στη Νέα Υόρκη, όπου οι γυναίκες διαμαρτυρήθηκαν για τις συνθήκες εργασίας.

1910 Η Συνδιάσκεψη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που συνήλθε στην Κοπεγχάγη, καθιέρωσε μια Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας για να τιμήσει το κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών και να στηρίξει την καθολική ψηφοφορία για τις γυναίκες. Η πρόταση εγκρίθηκε με ομόφωνη έγκριση από τη διάσκεψη περισσότερων από 100 γυναικών από 17 χώρες, στις οποίες συμμετείχαν οι τρεις πρώτες γυναίκες που εξελέγησαν στο φινλανδικό κοινοβούλιο. Δεν έχει επιλεγεί καθορισμένη ημερομηνία για την τήρηση.

1911 Ως αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας της Κοπεγχάγης, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτήθηκε για πρώτη φορά (19 Μαρτίου) στην Αυστρία, τη Δανία, τη Γερμανία και την Ελβετία, όπου περισσότερα από ένα εκατομμύριο γυναίκες και άνδρες παρακολούθησαν συγκεντρώσεις. Εκτός από το δικαίωμα του εκλέγειν και του δημοσίου αξιώματος, απαίτησαν τα δικαιώματα των γυναικών για εργασία, την επαγγελματική κατάρτιση και τον τερματισμό των διακρίσεων στο χώρο εργασίας.

1913-1914 Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας έγινε επίσης ένας μηχανισμός διαμαρτυρίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο πλαίσιο του ειρηνευτικού κινήματος, οι ρωσικές γυναίκες παρακολούθησαν την πρώτη τους Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου. Αλλού στην Ευρώπη, στις ή γύρω στις 8 Μαρτίου του επόμενου έτους, οι γυναίκες πραγματοποίησαν διαδηλώσεις είτε για να διαμαρτυρηθούν για τον πόλεμο είτε για να εκφράσουν αλληλεγγύη με άλλους ακτιβιστές.

1917 Στο πλαίσιο του πολέμου, οι γυναίκες στη Ρωσία επέλεξαν και πάλι να διαμαρτυρηθούν για το «Ψωμί και την Ειρήνη» την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου (η οποία συνέπεσε στις 8 Μαρτίου στο Γρηγοριανό ημερολόγιο). Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο τσάρος παραιτήθηκε και η προσωρινή κυβέρνηση χορήγησε στις γυναίκες δικαίωμα ψήφου.

1975 Κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Γυναικείου Έτους, τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν να γιορτάζουν τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου.

1995 Η Δήλωση του Πεκίνου και το Πλατφόρμα Δράσης, ένας ιστορικός χάρτης πορείας που υπογράφηκε από 189 κυβερνήσεις, επικεντρώθηκε σε 12 κρίσιμους τομείς ανησυχίας και οραματίστηκε ένας κόσμος όπου κάθε γυναίκα και κορίτσι μπορεί να ασκήσει τις επιλογές της, όπως η συμμετοχή στην πολιτική, ένα εισόδημα και που ζουν σε κοινωνίες χωρίς βία και διακρίσεις.

2014 Η 58η σύνοδος της Επιτροπής για την κατάσταση των γυναικών (CSW58) - ετήσια συνάντηση κρατών για την αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων που σχετίζονται με την ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών - επικεντρώθηκε στις "Προκλήσεις και επιτεύγματα στην υλοποίηση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας για τις γυναίκες και κορίτσια ". Οι οντότητες του ΟΗΕ και οι διαπιστευμένες ΜΚΟ από όλο τον κόσμο κατέγραψαν την πρόοδο και τις εναπομένουσες προκλήσεις για την επίτευξη των οκτώ Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ). Οι αναπτυξιακοί στόχοι της χιλιετίας έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της προσοχής και των πόρων για την ισότητα των φύλων και την ενδυνάμωση των γυναικών.

Ο ΟΗΕ και η ισότητα των φύλων

Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, που υπεγράφη το 1945, ήταν η πρώτη διεθνής συμφωνία που επιβεβαίωσε την αρχή της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών. Έκτοτε, ο ΟΗΕ βοήθησε να δημιουργηθεί μια ιστορική κληρονομιά διεθνώς συμφωνημένων στρατηγικών, προτύπων, προγραμμάτων και στόχων για την προώθηση της κατάστασης των γυναικών παγκοσμίως.

Με τα χρόνια, τα Ηνωμένα Έθνη και οι τεχνικές υπηρεσίες της προώθησαν τη συμμετοχή των γυναικών ως ισότιμων εταίρων με τους άνδρες για την επίτευξη αειφόρου ανάπτυξης, ειρήνης, ασφάλειας και πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ενδυνάμωση των γυναικών εξακολουθεί να αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό των προσπαθειών του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών προκλήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μήνυμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Antonio Guterres

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι η κατάλληλη στιγμή για να αναλογιστεί κανείς την πρόοδο που έχει σημειωθεί, να ζητήσει την αλλαγή και να γιορτάσει τις θάρρους και την αποφασιστικότητα από τις συνηθισμένες γυναίκες που έχουν διαδραματίσει έναν εξαιρετικό ρόλο στην ιστορία των χωρών και των κοινοτήτων τους.

Είναι επίσης μια ευκαιρία να εξετάσουμε πώς να επιταχύνουμε την ατζέντα του 2030 , οικοδομώντας τη δυναμική για την αποτελεσματική υλοποίηση των στόχων της αειφόρου ανάπτυξης , ειδικά τον στόχο αριθ. 5: επίτευξη ισότητας των φύλων και ενδυνάμωση όλων των γυναικών και των κοριτσιών. και αριθμός 4: Διασφάλιση συνολικής και ποιοτικής εκπαίδευσης για όλους και προώθηση της διά βίου μάθησης.

Μερικοί βασικοί στόχοι της Ατζέντας του 2030:

Μέχρι το 2030, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι όλα τα κορίτσια και τα αγόρια θα ολοκληρώσουν την ελεύθερη, δίκαιη και ποιοτική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που θα οδηγήσει σε συναφή και αποτελεσματικά μαθησιακά αποτελέσματα του στόχου 4.

Μέχρι το 2030, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι όλα τα κορίτσια και τα αγόρια θα έχουν πρόσβαση στην ποιοτική ανάπτυξη, φροντίδα και προετοιμασία της πρώιμης παιδικής ηλικίας, ώστε να είναι έτοιμοι για πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Τερματίστε όλες τις μορφές διακρίσεων σε βάρος όλων των γυναικών και των κοριτσιών παντού.

Καταργήστε όλες τις μορφές βίας εναντίον όλων των γυναικών και κοριτσιών στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης της εμπορίας ανθρώπων και των σεξουαλικών και άλλων μορφών εκμετάλλευσης.

Εξαλείψτε όλες τις επιβλαβείς πρακτικές, όπως το παιδί, τον πρόωρο και αναγκαστικό γάμο και τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων.


Η ώρα είναι τώρα: αγροτικοί και αστικοί ακτιβιστές που μεταμορφώνουν τη ζωή των γυναικών

Φέτος, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας έρχεται στα ύψη του πρωτοφανούς παγκόσμιου κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών, την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Η σεξουαλική παρενόχληση, η βία και οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών έχουν συγκεντρώσει τίτλους και δημόσιο λόγο, προωθούμενοι από μια αυξανόμενη αποφασιστικότητα για αλλαγή.

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας το 2018 είναι μια ευκαιρία να μεταμορφωθεί αυτή η ορμή σε δράση, να ενισχυθούν οι γυναίκες σε όλες τις συνθήκες, αγροτικές και αστικές, και να γιορτάσουν τους ακτιβιστές που εργάζονται αμείλικτα για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα των γυναικών και να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.

Αντικατοπτρίζοντας το θέμα προτεραιότητας της επερχόμενης 62ης συνόδου της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το Καθεστώς των Γυναικών , η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας θα επιστήσει την προσοχή στα δικαιώματα και τον ακτιβισμό των γυναικών της υπαίθρου, οι οποίες αποτελούν το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού και η πλειοψηφία των 43 τοις εκατό των γυναικών στο παγκόσμιο γεωργικό εργατικό δυναμικό.

Μέχρι τα εδάφη και τους σπόρους των φυτών να τροφοδοτήσουν τα έθνη, να εξασφαλίσουν την επισιτιστική ασφάλεια των κοινοτήτων τους και να οικοδομήσουν την κλιματική ανθεκτικότητα. Ωστόσο, σε σχεδόν κάθε μέτρο ανάπτυξης, εξαιτίας των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων και των διακρίσεων, οι αγροτικές γυναίκες φαίνονται χειρότερες από ό, τι οι αγρότες ή οι αστικές γυναίκες. Για παράδειγμα, λιγότερο από το 20% των ιδιοκτητών σε όλο τον κόσμο είναι γυναίκες και ενώ το παγκόσμιο μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών ανέρχεται σε 23%, στις αγροτικές περιοχές μπορεί να φθάσει το 40%. Έχουν έλλειψη υποδομής και υπηρεσιών, αξιοπρεπή εργασία και κοινωνική προστασία, και είναι περισσότερο ευάλωτες στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Οι αγροτικές γυναίκες και οι οργανώσεις τους αντιπροσωπεύουν τεράστιες δυνατότητες και βρίσκονται σε εξέλιξη για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο και την ευημερία τους. Χρησιμοποιούν καινοτόμες γεωργικές μεθόδους, δημιουργούν επιτυχημένες επιχειρήσεις και αποκτούν νέες δεξιότητες, επιδιώκουν τα νόμιμα δικαιώματά τους και ασκούν τα καθήκοντά τους.

Στις 8 Μαρτίου, να συμμετάσχετε σε ακτιβιστές σε όλο τον κόσμο και σε γυναίκες του ΟΗΕ για να καταλάβετε τη στιγμή, να γιορτάσετε, να αναλάβετε δράση και να μετατρέψετε τις ζωές των γυναικών παντού. Η ώρα είναι τώρα.

1909

1909 Η πρώτη Εθνική Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στις ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής όρισε αυτή την ημέρα προς τιμήν της απεργίας εργατών ενδυμάτων του 1908 στη Νέα Υόρκη, όπου οι γυναίκες διαμαρτυρήθηκαν για τις συνθήκες εργασίας


Παγκοσμίως:

ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΧΕΙ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ΚΑΤΑ:

- 58% στην οικονομική κατάσταση

- 95% στην εκπαίδευση

- 96% στην περίθαλψη

- 23% στην πολιτική

- 830 γυναίκες πεθαίνουν καθημερινά από αίτια που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη

Ευρωπαϊκή Ένωση

- 16,3% η μέση μισθολογική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων

- 75% έχουν δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία τους

- 1 στις 3 έχει βιώσει σωματική ή/και σεξουαλική βία από τα 15

ΕΛΛΑΔΑ

ΑΝΕΡΓΙΑ

16,5% στους άνδρες 24,9% στις γυναίκες

ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ

199.200 άνδρες 74.500 γυναίκες

- 25% των ανώτερων διευθυντικών στελεχών (Μ.Ο. ΕΕ: 33%)

ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

18,33% στην Ελλάδα (37,20% μ.ο. στην Ευρώπη)

ΑΝΩΤΑΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

45,10% στην Ελλάδα (39,50% μ.ο. στην Ευρώπη)

Οι θέσεις εργασίας εξακολουθούν να διαχωρίζονται σύμφωνα με το φύλο

Ευρώπη

ΑΝΤΡΕΣ

97% οικοδομή

96% μεταφορές

96% εργασίες μετάλλου

83% τεχνίτες μηχανικοί

74% επιστήμονες μηχανικοί

ΓΥΝΑΙΚΕΣ

89% προσωπική φροντίδα

84% καθαριότητα

80% υπάλληλοι γραφείου

78% τεχνικοί υγείας

71% εκπαίδευση

Πηγή:http://www.alfavita.gr

Οι Φεμινίστριες της Παλιάς Θεσσαλονίκης

Το Φεμινιστικό Κίνημα στη Θεσσαλονίκη υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικό.
Μετά τη μεγάλη συγκέντρωση γυναικών στην Αθήνα στις 18 Μαρτίου 1928 με αίτημα να συμμετέχουν στα κοινά και στις εκλογές και οι γυναίκες στην Ελλάδα, ιδρύθηκε το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς στη Θεσσαλονίκη η "Φεμινιστική ΄Ενωση Μακεδονίας- Θράκης" με στόχο την οργάνωση και τον συντονισμό του αγώνα των γυναικών στη Β. Ελλάδα. Πρόεδρος του σωματείου έγινε η Ελένη Παγκάλου και Γραμματέας η Ελπίδα Αντωνιάδου, ενώ δραστηριοποιήθηκαν στο χώρο και οι γνωστές φεμινίστριες της εποχής Ελένη Καραϊωσηφίδου, Φανή Λάλα, Μερόπη Τσιώμου- Βασιλικού και η αδελφή της Αγγελική Μεταλληνού, Ελένη Σαραντοπούλου κ.ά. Ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος , μετά τη λήξη του, είχε ανοίξει το δρόμο για τη δικαίωση του αγώνα των γυναικών με στόχο την εξασφάλιση του δικαιώματος ψήφου στις εκλογές. Στην Ελλάδα όμως , με τη συνεχή αστάθεια και αναταραχή της εποχής, το δικαίωμα αυτό των γυναικών περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Ανάμεσα στις γυναίκες πρωτοπόρους του κινήματος ήταν η Μερόπη Τσιώμου- Βασιλικού (1897- 1979), σύζυγος του δημοσιογράφου και πολιτικού Βασίλη Βασιλικού, η οποία υπήρξε μέλος της "Παγκόσμιας Γυναικείας Οργάνωσης υπέρ της Ειρήνης".

28 Μαΐου 1952, Οι Ελληνίδες αποκτούν δικαίωμα ψήφου

Στις 28 Μαΐου 1952, οι Ελληνίδες αποκτούν το δικαίωμα του “εκλέγειν και εκλέγεσθαι” στις βουλευτικές και στις δημοτικές εκλογές. Απαιτήθηκαν πολλοί αγώνες για πολλές δεκαετίες προκειμένου να μπορέσουν οι γυναίκες να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου, πολύ αργότερα μάλιστα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Το 1844 πραγματοποιείται η Α΄ Εθνοσυνέλευση της χώρας. Το Α΄ σύνταγμα που ψηφίστηκε, ορίζει στο άρθρο 3, ότι "οι ΄Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου". Οι γυναίκες παρ΄ όλη τη σημαντική συμμετοχή τους στον αγώνα του 1821, δεν αποκτούν με το Σύνταγμα αυτό τα πολιτικά τους δικαιώματα. ΄Έτσι, οι ελπίδες που έβαλε ο αγώνας της Εθνικής Ανεξαρτησίας για μια αλλαγή της κοινωνικής θέσης της γυναίκας χάνονται.

1887 - 1888 : Είναι η χρονιά που ακούγεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα το σύνθημα : "Ψήφος στη Γυναίκα". Αυτό το θαρραλέο για την εποχή του σύνθημα, ανήκει στο έντυπο η "Εφημερίδα των Κυρίων", του "Συλλόγου Κυριών".

Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women's Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.

Εσύ όπως κι εγώ 2014-15