Παγκόσμιο κλίμα

Το κλίμα της Γης έχει αλλάξει σε όλη την ιστορία. Ακριβώς τα τελευταία 650.000 χρόνια υπήρξαν επτά κύκλοι παγετώδους προόδου και υποχώρησης, με το απότομο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων πριν από περίπου 7.000 χρόνια να σηματοδοτεί την αρχή της εποχής του σύγχρονου κλίματος - και του ανθρώπινου πολιτισμού. Οι περισσότερες από αυτές τις κλιματολογικές αλλαγές οφείλονται σε πολύ μικρές παραλλαγές της τροχιάς της Γης που αλλάζουν την ποσότητα ηλιακής ενέργειας που λαμβάνει ο πλανήτης μας.

Η τρέχουσα τάση αύξησης της θερμοκρασίας έχει ιδιαίτερη σημασία επειδή το μεγαλύτερο μέρος της είναι εξαιρετικά πιθανό (πάνω από 95%) να είναι το αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, από τα μέσα του 20ου αιώνα και μετά. Δυσοίωνο είναι το ότι προχωρά με ένα ρυθμό που δεν έχει προηγούμενο για δεκαετίες έως χιλιετίες.
Συγκεκριμένα στοιχεία:

1. Οι δορυφόροι που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη και άλλες τεχνολογικές εξελίξεις έχουν επιτρέψει στους επιστήμονες να δουν τη μεγάλη εικόνα, συλλέγοντας πολλά διαφορετικά είδη πληροφοριών σχετικά με τον πλανήτη μας και το κλίμα του σε παγκόσμια κλίμακα. Το σύνολο των δεδομένων, που συλλέγονται εδώ και πολλά χρόνια, αποκαλύπτει τα σημάδια ενός μεταβαλλόμενου κλίματος. Η θερμική παγίδευση του διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων επιδείχθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα.
2.  Η ικανότητά τους να επηρεάσουν τη μεταφορά της υπέρυθρης ενέργειας μέσω της ατμόσφαιρας είναι η επιστημονική βάση πολλών οργάνων που χρησιμοποιούνται από τη NASA για μετρήσεις. Τα αυξημένα επίπεδα των αερίων του θερμοκηπίου, χωρίς αμφιβολία, συμβάλλουν στην άνοδο της μέσης θερμοκρασίας της γης. 
3. Πυρήνες πάγου που προέρχονται από τη Γροιλανδία, την Ανταρκτική και τους τροπικούς παγετώνες στις κορυφές των βουνών δείχνουν ότι το κλίμα της Γης ανταποκρίνεται στις αλλαγές ακολουθώντας τα επίπεδα των αερίων του θερμοκηπίου.
4. Αρχαία στοιχεία (παλαιο κλίματικά αποδεικτικά), που έχουν βρεθεί σε δαχτυλίδια δέντρων, ιζήματα ωκεανών, κοραλλιογενείς υφάλους και στρώματα ιζηματογενών πετρωμάτων. Απ'ο αυτά τα αρχαία στοιχεία αποκαλύπτεται ότι η τρέχουσα αύξηση της θερμοκρασίας συμβαίνει περίπου δέκα φορές γρηγορότερα από το μέσο ρυθμό της παγωμένης ανάκαμψης.
5. Η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας του πλανήτη έχει αυξηθεί από τα τέλη του 19ου αι. Περίπου στα 1,62 βαθμούς Φαρενάιτ (0,9 βαθμούς Κελσίου), μια αλλαγή που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα και άλλων ανθρωπογενών εκπομπών στην ατμόσφαιρα.
6. Το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης της θερμοκρασίας σημειώθηκε στα 35 τελευταία χρόνια με τα πέντε πιο θερμότερα να εντοπίζονται μετά το 2010. Όχι μόνο το 2016 ήταν το θερμότερο χρονικό διάστημα, αλλά οι οκτώ από τους 12 μήνες που συνθέτουν το έτος - από τον Ιανουάριο έως τον Σεπτέμβριο, με εξαίρεση τον Ιούνιο - ήταν οι θερμότεροι των τελευταίων ετών για τους αντίστοιχους μήνες. 
7. Υπήρξαν αλλαγές σε ορισμένους τύπους ακραίων καιρικών φαινομένων τις τελευταίες δεκαετίες. Τα θερμικά κύματα έχουν γίνει συχνότερα και πιο έντονα. Τα κρύα κύματα έχουν γίνει λιγότερο συχνά αλλά είναι ιδιαίτερα έντονα όταν εμφανίζονται.Οι πλημμύρες, λόγω ισχυρών βροχοπτώσεων και οι παρατεταμένες ξηρασίες, είναι πολύ συχνό φαινόμενο ακόμα και σε περιοχές που παλαιότερα ήταν σπάνιες. Τα κύματα καύσωνα  προβλέπεται να γίνουν πιο έντονα.Παρατηρούνται έντονες καταιγίδες, ιδιαίτερα αυξημένης έντασης και συχνότητας,χαλάζι και καταστροφικοί άνεμοι που προκαλούν ανεμοστρόβιλους, τυφώνες και κυκλώνες.
8. Τα φύλλα πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής μειώθηκαν δραματικά στη μάζα τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία από την ανάκαμψη της βαρύτητας και του κλίματος της NASA, η Γροιλανδία έχασε κατά μέσο όρο 281 δισεκατομμύρια τόνους πάγου ετησίως μεταξύ 1993 και 2016, ενώ η Ανταρκτική έχασε περίπου 119 δισεκατομμύρια τόνους κατά την ίδια χρονική περίοδο. Ο ρυθμός απώλειας μάζας πάγου της Ανταρκτικής έχει τριπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία.
9. Οι παγετώνες υποχωρούν σχεδόν παντού, συμπεριλαμβανομένων των Άλπεων, των Ιμαλαΐων, των Άνδεων, των Ροκ, της Αλάσκας και της Αφρικής. Οι δορυφορικές παρατηρήσεις αποκαλύπτουν ότι το ύψος κάλυψης του χιονιού το χειμώνα, στο βόρειο ημισφαίριο έχει μειωθεί τις τελευταίες πέντε δεκαετίες και ότι το χιόνι λιώνει αρκετά νωρίτερα.
10. Η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε περίπου 8 ίντσες τον περασμένο αιώνα. Το ποσοστό των τελευταίων δύο δεκαετιών, ωστόσο, είναι σχεδόν διπλάσιο από εκείνο του περασμένου αιώνα και επιταχύνεται ελαφρά κάθε χρόνο.
11. Τόσο η έκταση, όσο και το πάχος του πάγου της Αρκτικής θάλασσας έχει μειωθεί ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες.
12. Από την αρχή της Βιομηχανικής Επανάστασης, η οξύτητα των επιφανειακών ωκεάνιων υδάτων έχει αυξηθεί κατά περίπου 30%. Αυτή η αύξηση είναι αποτέλεσμα των ανθρώπινων δράσεων, καθώς εκπέμπουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και επομένως απορροφώνται περισσότερο στους ωκεανούς. 
13. Η ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που απορροφάται από το ανώτερο στρώμα των ωκεανών αυξάνεται κατά περίπου 2 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως. Οι ωκεανοί έχουν απορροφήσει μεγάλο μέρος αυτής της αυξημένης θερμότητας, με τα κορυφαία 700 μέτρα (περίπου 2.300 πόδια) ωκεανών που δείχνουν αύξηση της θερμοκρασίας κατά περισσότερο από 0.4 βαθμούς Φαρενάιτ από το 1969.

Πηγή: https://climate.nasa.gov

21 Ιουνίου Θερινό Ηλιοστάσιο

Σήμερα ο Ήλιος θα βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του στον ουρανό και η μέρα θα έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου. Την ίδια στιγμή που το θερινό ηλιοστάσιο είπε «καλημέρα», στο νότιο ημισφαίριο ξεκίνησε το χειμερινό ηλιοστάσιο που σημαίνει ότι ο Νότιος Πόλος βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο σημείο από τον Ήλιο. Η ημέρα του ηλιοστασίου είναι είτε η μεγαλύτερη (το Καλοκαίρι-Θερινό ηλιοστάσιο) είτε η μικρότερη (το Χειμώνα-Χειμερινό ηλιοστάσιο) μέρα του έτους για όλες τις περιοχές της γης εκτός από τους Τροπικούς.

Ηλιοστάσιο ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο κοντά ή μακριά από τον Ήλιο, μπορεί να συμβεί, κατά την ετήσια τροχιά της Γης γύρω από αυτόν.

Το ηλιοστάσιο, πήρε το όνομά του από τον ήλιο και τη «στάση», επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια, μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται. Ο Ήλιος λατρεύτηκε από τους αρχαίους σαν θεός και σχεδόν όλοι οι αρχαίοι λαοί καθιέρωσαν προς τιμή του διάφορες γιορτές, από τους Σκανδιναβούς και Ιρανούς έως τους Μάγια και τους Ίνκας. Σε πολλά μέρη του κόσμου, μεγάλες γιορτές λάμβαναν χώρα κατά την εποχή του χειμερινού ηλιοστασίου, το οποίο θεωρείτο η γιορτή της γέννησης του Ήλιου, που σηματοδοτούσε και την έναρξη του νέου έτους.

Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki