Ανθρώπινα δικαιώματα

 Τι είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα;

«Το ήθικόν σύνορον της έλευθερίας είναι τούτον το ρητόν: Μην κάμεις είς τον άλλον έκείνο όπου δεν θέλεις να σού κάμει».

Σύνταγμα του Ρήγα 1797

«Το άτομο έχει υποχρεώσεις προς την κοινότητα, μέσα στην οποία μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και πλήρης ανάπτυξη της προσωπικότητάς του».

Άρθρο 29 Οικουμενικής Διακήρυξης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου 1948

«Το κράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής ευθύνης και εθνικής αλληλεγγύης».

Άρθρο 25 παρ.4 Συντάγματος 2001

Τα βασικά ατομικά δικαιώματα που αναγνωρίζονται και προστατεύονται στο Σύνταγμα του 1975/2008 είναι:

1. Iσότητα (ισότητα φύλων, ισότητα στην αμοιβή εργασίας, ισότητα φορολογική, ισότητα ευκαιριών)
2. Το δικαίωμα όλων στην ζωή, στην τιμή και στην ελευθερία
3. Προσωπική Ελευθερία & Προσωπική Ασφάλεια (προστασία της ζωής, τιμής, υγείας και ελευθερίας)
4. Ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και συμμετοχή στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας
5. Προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας
6. Άσυλο Κατοικίας (η κατοικία, η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστα)
7. Αναφορά στις Αρχές και αντίστοιχη υποχρέωση του Κράτους να απαντά στις αναφορές αυτές
8. Θρησκευτική ελευθερία (ελευθερία θρησκευτικών πεποιθήσεων και λατρείας και απαγόρευση προσηλυτισμού)
9. Ελευθερία της γνώμης και του τύπου (ελεύθερη διάδοση των στοχασμών με κάθε μέσο, απαγόρευση λογοκρισίας)
10. Ελευθερία της τέχνης, της επιστήμης, της έρευνας και της διδασκαλίας

Τα ανθρώπινα δικαιώματα όμως είναι ένα θέμα οικουμενικό-παγκόσμιο.

Τα παρακάτω βίντεο περιγράφουν την έννοια.

 

Τα παιδιά στον κόσμο

Πλούσιες και φτωχές χώρες

Ανθρώπινα δικαιώματα

Όψεις του ρατσισμού

Ο όρος ρατσισμός στην κυριολεκτική του χρήση σημαίνει το μίσος ή τον φόβο για άτομα που ανήκουν σε φυλές διαφορετικές από τη δική μας, καθώς και την εχθρική ή και υποτιμητική στάση απέναντί τους, τους συστηματικούς περιορισμούς και τις διακρίσεις εις βάρος τους. Τα παραπάνω συνδέονται με την πεποίθηση ότι οι φυλές από τις οποίες προέρχονται είναι κατώτερες από τη δική μας.

Ως ρατσισμό μπορούμε να ορίσουμε κάθε εκδήλωση μισαλλοδοξίας, εχθρότητας και χρήσης βίας εναντίον προσώπου ή ομάδας προσώπων λόγω εθνοτικής, θρησκευτικής, πολιτιστικής, κοινωνικής ή εθνικής διαφοράς (Miles, 1989).

Ο όρος ρατσισμός χρησιμοποιείται κατ’ επέκταση και για τις ανάλογες αντιλήψεις και συμπεριφορές προς άτομα διαφορετικά από εμάς, όσον αφορά άλλα διακριτικά γνωρίσματα πέρα από τη φυλή, π.χ. το φύλο, την εθνική/τοπική καταγωγή, την κοινωνική θέση, την κατάσταση της υγείας. Με την έννοια του ρατσισμού συνδέεται η έννοια της φυλής.

Ο όρος φυλή υποδηλώνει μια ομάδα ανθρώπων που χαρακτηρίζεται από κοινή καταγωγή και συνήθως από ορισμένα ευδιάκριτα φυσικά χαρακτηριστικά, όπως το χρώμα του δέρματος. Η έννοια αμφισβητείται, ιδίως μετά την αποκωδικοποίηση του DNA, καθώς οι φυλετικοί δείκτες έχει αποδειχθεί ότι αποτελούν ένα ελάχιστο, αμελητέο ποσοστό της γενετικής σύνθεσης του ατόμου. Οι κοινωνικοί επιστήμονες συμφωνούν σήμερα ότι η φυλή είναι μάλλον μια κοινωνική κατασκευή παρά μια γνήσια βιολογική κατηγορία. Όλοι οι άνθρωποι έχουν μια κοινή καταγωγή και οι ομάδες που ανήκουν στο ενιαίο ανθρώπινο είδος μετανάστευαν και μεταναστεύουν ερχόμενες συνεχώς σε επιμειξίες. Έτσι οι φυλετικές διαφοροποιήσεις είναι σχετικές και όχι απόλυτες.

Κοινωνική μάθηση - Ρατσισμός

Διεθνής Ημέρα Ειρήνης

Τη μέρα που η δύναμη της αγάπης θα υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη.

Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης

Όταν η δύναμη της αγάπης ξεπεράσει την αγάπη για δύναμη, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη.
Jimi Hendrix, 1942-1970, Αμερικανός κιθαρίστας & τραγουδιστής

Αν θέλεις να δουλέψεις για την παγκόσμια ειρήνη, πήγαινε σπίτι σου και αγάπα την οικογένειά σου.
Μητέρα Τερέζα, 1910-1997, Καθολική καλόγρια, φιλάνθρωπος και αγία

Η Διεθνής Ημέρα Ειρήνης καθιερώθηκε το 1981 από τον ΟΗΕ για να συμπίπτει με την ετήσια γενική συνέλευση του Οργανισμού κάθε Σεπτέμβριο. Από το 2001 γιορτάζεται σε σταθερή ημερομηνία, την 21η Σεπτεμβρίου κάθε χρόνου. Η φετινή Διεθνής Ημέρα Ειρήνης (2018) επικεντρώνεται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που υιοθετήθηκε από την γενική συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948.

Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ

Η 21 Σεπτεμβρίου, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ, με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τη ομώνυμη νόσο, αλλά και την αφύπνιση και ενεργοποίηση της Πολιτείας.

Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η πιο συχνή μορφή άνοιας και αποτελεί μείζον ιατρικό, κοινωνικό και οικονομοτεχνικό πρόβλημα για τις ανεπτυγμένες κοινωνίες με μεγάλο προσδόκιμο επιβίωσης. Ο όρος «άνοια» αφορά στην έκπτωση των νοητικών λειτουργιών, καταρχήν της μνήμης και ακολούθως του λόγου, της κρίσης και συνολικά της προσωπικότητας. Η νόσος περιεγράφηκε για πρώτη φορά το 1906 από τον Γερμανό ψυχίατρο και νευροπαθολόγο Αλόις Αλτσχάιμερ (1864-1915), εξ ου και η ονομασία της.

Η νόσος Alzheimer είναι μια προοδευτική εκφυλιστική νόσος του νευρικού συστήματος, ενώ αποτελεί την κυριότερη αίτια εμφάνισης άνοιας σε άτομα άνω των 65 ετών με ποσοστό μεγαλύτερο του 50% επί των ανοικών ασθενών.
Η νόσος Alzheimer χαρακτηρίζεται από διαταραχή της προσωπικότητας, της συμπεριφοράς και διαταραγμένη κρίση. Επίσης τα άτομα εμφανίζουν δυσκολίες στην κατανόηση και στην έκφραση λόγου, ενώ μπορεί να συνοδεύεται και από διαταραγμένη διατροφική συμπεριφορά και σοβαρή απώλεια βάρους.

Η νόσος Alzheimer είναι μια νόσος που εξελίσσεται προοδευτικά, καταστρέφοντας τη μνήμη και άλλες σημαντικές νοητικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Είναι η πιο κοινή αιτία της άνοιας – μια ομάδα διαταραχών του εγκεφάλου που οδηγεί σε απώλεια της πνευματικής λειτουργίας και κοινωνικών δεξιοτήτων. Στη νόσο Αλτσχάιμερ, τα εγκεφαλικά κύτταρα εκφυλίζονται και πεθαίνουν , προκαλώντας μια σταθερή μείωση στη μνήμη και διανοητική λειτουργία . Τα τωρινά φάρμακα που κυκλοφορούν, μπορούν να επιβραδύνουν την νόσο και σε συνδυασμό με στρατηγικές διαχείρισης (που θα δοθούν από τον θεραπευτή) μπορεί να υπάρξει προσωρινή βελτίωση των συμπτωμάτων. Στόχος της θεραπείας είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους με νόσο Αλτσχάιμερ να μεγιστοποιήσουν τη λειτουργία και τη διατήρηση της ανεξαρτησίας τους .

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της νόσου;
Η εξέλιξη της νόσου κυμαίνεται από 6 έως 10 χρόνια, ενώ τα στάδια που την αποτελούν είναι τρία, το πρώιμο στάδιο, το μεσαίο και το τελικό στάδιο.
Σήμερα, υπάρχουν 197.000 ασθενείς στην Ελλάδα και 40.000.000 παγκοσμίως, ενώ από τη νόσο προσβάλλονται το 5% των ατόμων άνω των 65 ετών και το 25% άνω των 85. Σύμφωνα με τις προβλέψεις των επιστημόνων, στο μέλλον ο αριθμός των ανοϊκών ατόμων θα αυξηθεί δραματικά. Η Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών (Alzheimer Hellas) εκτιμά ότι αριθμός τους στην χώρα μας θα φθάσει στους 354.000 το 2050.
Από τη νόσο Αλτσχάιμερ πάσχει, εξάλλου, όλη η οικογένεια. Αυτοί που έχουν υπό τη φροντίδα τους ανοϊκούς ασθενείς και υπολογίζονται σε 400.000 στην Ελλάδα επωμίζονται δυσβάστακτο ψυχολογικό, σωματικό και οικονομικό φορτίο.

Περισσότερες πληροφορίες για τη νόσο στην ιστοσελίδα:   https://alzheimerathens.gr

Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη του Αναλφαβητισμού

Η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη του Αναλφαβητισμού καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της UNESCO στις 8 Σεπτεμβρίου του 1965, κατά τη διάρκειας της Συνόδου της Τεχεράνης και από το 1966 γιορτάζεται κάθε χρόνο την ημερομηνία αυτή. Άλλωστε, η εξάλειψη του αναλφαβητισμού είναι ένα από τα πρωταρχικά καθήκοντα του διεθνούς οργανισμού.

Σύμφωνα με την UNESCO, 781 εκατομμύρια ενήλικες (το 64% γυναίκες) σ' όλο τον κόσμο είναι αναλφάβητοι και περισσότερα από 115 εκατομμύρια παιδιά, κυρίως στις φτωχές χώρες της Ασίας και της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Στην Ελλάδα αναλφάβητος θεωρείται  όποιος δεν έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του στο εξατάξιο δημοτικό σχολείο, ενώ άλλες χώρες για να χαρακτηρίσουν κάποιον εγγράμματο αρκούνται στη γνώση γραφής και ανάγνωσης.

Πηγή: https://on.unesco.org

Διεθνής Ημέρα Φιλανθρωπίας

Καθιερώθηκε το 2012 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Σεπτεμβρίου, ημέρα αποδημίας της Μητέρας Τερέζας, που υπήρξε μία εμβληματική προσωπικότητα της διεθνούς φιλανθρωπίας.

Η ημέρα τιμά όσους και όσες βοηθούν τα αναξιοπαθούντα μέλη της κοινωνίας και να προάγουν τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες σ’ όλο τον κόσμο. Η φιλανθρωπία, όπως και η έννοια του εθελοντισμού, εξασφαλίζει αληθινούς κοινωνικούς δεσμούς και συντελεί στη δημιουργία πιο συνεκτικών και κοινωνιών, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Ο πρωταρχικός σκοπός της Διεθνούς Ημέρας Φιλανθρωπίας είναι να καλλιεργήσει τη συναίσθηση και να εξασφαλίσει ένα κοινό βήμα για δραστηριότητες συνδεόμενες με τη φιλανθρωπία, σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Πηγή:https://www.sansimera.gr

Χρόνος εργασίας στην Ε.Ε.

Χάρτης που δείχνει ποιοι Ευρωπαίοι έχουν τη μεγαλύτερη επαγγελματική ζωή

Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι οι Ιταλοί έχουν τη συντομότερη επαγγελματική ζωή της Ε.Ε. - κατά μέσο όρο μόλις 30,7 χρόνια. Οι εργαζόμενοι Σουηδοί, φτάνουν τα 41,2 χρόνια. Οι γείτονές τους στη Βόρεια Θάλασσα στις Κάτω Χώρες, τη Δανία, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γερμανία έχουν, εξίσου, μεγάλη επαγγελματική ζωή.  

Σε όλη την Ευρώπη, οι άνθρωποι δαπανούν περισσότερα χρόνια εργασίας από 

ό,τι στο παρελθόν. Το 2015, οι Ευρωπαίοι εργάστηκαν κατά μέσο όρο 1,9 έτη περισσότερο από ό,τι πριν από μια δεκαετία. Οι άνθρωποι στη Μάλτα είδαν την μέση επαγγελματική τους ζωή να αυξάνεται κατά 5,1 έτη μεταξύ του 2005 και του 2015. Ωστόσο, δεδομένου ότι μπορούν ακόμα να περιμένουν να εργαστούν μόνο για 33,4 χρόνια, είναι απίθανο ότι πολλοί από τους φίλους τους στο βορρά θα αισθάνονται πολύ λυπημένοι γι 'αυτούς. 

Αν και οι Σουηδοί έχουν τη μακρύτερη επαγγελματική ζωή, δεν σημαίνει ότι είναι αλυσοδεμένοι στα γραφεία τους. Ενώ το 13% των εργαζομένων στις χώρες του ΟΟΣΑ εργάζονται περισσότερες από 50 ώρες την εβδομάδα, στη Σουηδία μόνο, το 1% . Η Σουηδία είναι επίσης γνωστή για τις φιλικές προς την οικογένειά της πολιτικές εργασίας, όπως "γενναιόδωρη" άδεια μητρότητας και πατρότητας και μειωμένα ωράρια τις εργάσιμες ημέρες. Ίσως χάρη στην εκτίμησή τους για την ισορροπία εργασίας-προσωπικής ζωής, να είναι σε θέση να τη διατηρήσουν για πολλά χρόνια ακόμα.

οι Έλληνες από την άλλη έρχονται τρίτη στην κατάταξη με 32,3 χρόνια εργασίας κατά μέσο όρο και με πολύ μικρή διαφορά από τους Βούλγαρους που βρίσκονται στη δεύτερη θέση. 

Πηγή: https://www.weforum.org

Ηλικία και εργασία στον κόσμο

Υπάρχει τεράστια διαφορά στα ποσοστά απασχόλησης μεταξύ των ανθρώπων άνω των 65 ετών που συνεχίζουν να εργάζονται σε διάφορες χώρες. Μια πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ διαπίστωσε ότι τα υψηλότερα ποσοστά ατόμων που εργάζονται μετά τα 65, εντοπίζονται στην Ασία με την Ινδονησία να σημειώνει το αξιοσημείωτο 50,6% σε άτομα ηλικίας 65-69 ετών. Ο αριθμός αυτός είναι υψηλός και σε άλλες περιοχές της Ασίας, με ποσοστό 45% στη Νότια Κορέα και 42,8% στην Ιαπωνία. Σε αντίθεση με την Ευρώπη, όπου υπήρχαν ευρείες διαμαρτυρίες όταν η ηλικία συνταξιοδότησης αυξήθηκε ακόμη και ελαφρώς, μεγάλο μέρος της Ασίας στήριξε πράγματι την αύξηση της υποχρεωτικής ηλικίας συνταξιοδότησης. Οι λόγοι περιλαμβάνουν τα πάντα, από την επιθυμία να διατηρηθούν τα άτομα ενεργά μέχρι τις εμφανείς ανησυχίες που αφορούν τα οικονομικά. Η Νέα Ζηλανδία αν και δεν έχει υποχρεωτική ηλικία συνταξιοδότησης, είναι άλλη μια χώρα με υψηλό ποσοστό απασχόλησης μεταξύ των ηλικιωμένων, καθώς το 42,6% των ατόμων ηλικίας 65 έως 69 εξακολουθούν να εργάζονται. Το ποσοστό είναι πολύ λιγότερο στην Αυστραλία στο 25,9%, ενώ είναι 31% στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Ευρώπη, όπου συνέβησαν όλες αυτές οι διαμαρτυρίες, το ποσοστό είναι ακόμα χαμηλότερο. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ποσοστό απασχόλησης για τα άτομα ηλικίας 65-69 ετών ανέρχεται στο 21%, ενώ στη Γαλλία και στην Ισπανία είναι μόλις 6,3 και 5,3% αντίστοιχα.

Πηγή: https://www.weforum.org άρθρο του Niall McCarthy

Zero

Σε έναν κόσμο που κρίνει τους ανθρώπους με τον αριθμό τους, ο Zero (Μηδέν), αντιμετωπίζει συνεχείς προκαταλήψεις και διώξεις. Περπατά σε ένα μοναχικό μονοπάτι μέχρι μια τυχαία συνάντηση να αλλάξει τη ζωή του για πάντα. Συναντά ένα θηλυκό μηδέν. Μαζί αποδεικνύουν ότι με αποφασιστικότητα, θάρρος και αγάπη, τίποτα δεν μπορεί να είναι πραγματικά κάτι. 

Το Zero έχει προβληθεί σε πάνω από 50 φεστιβάλ και έχει κερδίσει 15 βραβεία συμπεριλαμβανομένου του «Καλύτερου Animation» από το LA Shorts Fest και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ρόουντ Άιλαντ και έχει οριστεί για το βραβείο AFI στην κατηγορία Καλύτερη Κίνηση μικρού μήκους. 

Από την κυκλοφορία του στο YouTube στις 25 Μαΐου 2011, το Zero έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες από τους πολλούς ενθουσιώδεις οπαδούς του.

Ημέρα του Πατέρα

Η Ημέρα του Πατέρα γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου σε πολλές χώρες παγκοσμίως, αν και σε ορισμένες χώρες η ημερομηνία μπορεί να διαφέρει. Θεωρείται συμπληρωματική εορτή μαζί με την ημέρα της μητέρας.

Η Ημέρα του Πατέρα είναι μια ημέρα αφιερωμένη σε όλους τους πατεράδες του κόσμου κατά αντιστοιχία με τη γιορτή της μητέρας. Η γιορτή του πατέρα δεν αφορά μόνο τους πατεράδες, αλλά την πατρότητα γενικά και την συνεισφορά των μπαμπάδων στο κοινωνικό σύνολο.

Η πρώτη γνωστή ιστορικά περίπτωση οργανωμένου εορτασμού της Ημέρας του Πατέρα έλαβε χώρα στο Φέαρμοντ της Δυτικής Βιρτζίνιας των Ηνωμένων Πολιτειών στις 5 Ιουλίου 1908. Διοργανώθηκε από την Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον (Grace Golden Clayton), η οποία ήθελε να γιορτάσει προς τιμήν των 210 νεκρών πατέρων που έχασαν τη ζωή τους σε ορυχείο στην αποκαλούμενη Τραγωδία του Μόνονγκα (Monongah Mining disaster) μερικούς μήνες πριν στο Μόνονγκα της Δυτικής Βιρτζίνιας, τον Δεκέμβριο του 1907. Είναι πιθανόν η Κλέιτον να επηρεάστηκε από τον πρώτο εορτασμό της ημέρας της μητέρας που έλαβε τόπο την ίδια χρονιά, λίγα μίλια μακριά. Η Κλέιτον διάλεξε την πιο κοντινή Κυριακή στα γενέθλια του προσφάτως εκλιπόντα πατέρα της για να διεξαχθεί η εορτή.

Αυτογνωσία

Γνώθι σαυτόν. 

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, 6ος αιώνας π.Χ.

Το να ξέρεις τους άλλους είναι ευφυΐα.

Το να ξέρεις τον εαυτό σου είναι σοφία.

Το να κυριαρχείς στους άλλους είναι ισχύς.

Το να κυριαρχείς στον εαυτό σου είναι η πραγματική δύναμη.

Λάο Τσε, 6ος αιώνας π.Χ., Κινέζος φιλόσοφος

Τι είναι η αυτογνωσία;

Είναι η ικανότητα του ατόμου να γνωρίζει καλά όλες τις πτυχές του εαυτού του. Όταν έχουμε μια άσχημη αντίδραση και λέμε «αυτός δεν ήταν ο εαυτός μου» ή, αντίθετα, όταν κάνουμε κάτι καλό και μας φαίνεται τόσο παράξενο που το σχολιάζουμε μέσα μας «μπα! Αυτό δεν μπορεί να το έκανα εγώ» είναι δύο από τις κλασικές περιπτώσεις που δείχνουν ότι δεν έχουμε αυτογνωσία.

Συχνά οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δε γνωρίζουν καλά τον εαυτό τους, τα δυνατά και τ’ αδύνατα σημεία τους και νιώθουν ότι τους συμβαίνουν άσχημα πράγματα τα οποία δεν μπορούν να τα ελέγξουν, όπως το να πέφτουν διαρκώς στο λάθος άτομο σε μια σχέση, να ξεκινούν φιλίες και να τις διαλύουν μετά από καβγά ή να μη μπορούν να βρουν το κατάλληλο επάγγελμα.

Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που συμβαίνει σε αυτά τα άτομα είναι ότι τελικά δε γνωρίζουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Ο εαυτός δεν είναι κάτι συμπαγές και μονοκόματο, αλλά αποτελείται από διαφορετικές πτυχές.

Για να μπορεί το άτομο να είναι πετυχημένο στη ζωή του, να παίρνει σωστές συναισθηματικές, επαγγελματικές, προσωπικές και κοινωνικές αποφάσεις θα πρέπει να γνωρίζει καλά τον εαυτό του.

Πώς βλέπει κανείς τον εαυτό του και πώς τον βλέπουν οι άλλοι

Η εικόνα που έχει κάποιος για τον εαυτό του δεν είναι απαραίτητα ίδια με αυτή που έχουν οι γύρω του για το άτομό του. Υπάρχει:


(1) ο υποκειμενικός εαυτός, δηλαδή το πώς βλέπει κι αντιλαμβάνεται κανείς τον εαυτό του


(2) ο πραγματικός εαυτός, το πώς κανείς είναι στην πραγματικότητα


(3) ο ιδανικός εαυτός, το πώς θα ήθελε να είναι κανείς

Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη των Διακρίσεων

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού) καθιερώθηκε το 1966 και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Αφορμή ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία 69 μαύρων φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ της Νότιας Αφρικής, που διαδήλωναν ενάντια στο καθεστώς του Απαρτχάιντ. Το Απαρτχάιντ ήταν ένα καθεστώς φυλετικού διαχωρισμού και διακρίσεων που είχαν επιβάλει οι Λευκοί κάτοικοι της Νότιας Αφρικής στο σύνολο του πληθυσμού, που ουσιαστικά στηριζόταν στην καταπίεση και την εκμετάλλευση του μη λευκού πληθυσμού. Μόλις το 1991 καταργήθηκε το Απαρτχάιντ. Ήταν μια αισιόδοξη στιγμή στην ιστορία, γιατί πιστέψαμε τότε ότι όλα αυτά, οι πολιτικές των διακρίσεων και των φυλετικών διαχωρισμών, είχαν πλέον τελειώσει οριστικά. Είναι όμως έτσι;

Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women's Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.

Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Η 3η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε το 1992 με πρωτοβουλία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. Ο εορτασμός αυτής της ημέρας επιδιώκει την αύξηση του βαθμού ένταξης των ατόμων με αναπηρία σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής με σκοπό την προώθηση δράσεων που θα επισημάνουν αφ’ ενός τις ανάγκες και τα δικαιώματα των ΑμεΑ και θα ευαισθητοποιήσουν αφ’ ετέρου το σύνολο της κοινωνίας σε θέματα σεβασμού και αποδοχής της διαφορετικότητας.

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παχυσαρκίας

Η Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας «γιορτάζεται» στις 24 Οκτωβρίου. Πρόκειται για μια από τις πιο επικίνδυνες και σοβαρές ασθένειες του 21ου αιώνα, η οποία έχει πλέον αποκτήσει διαστάσεις επιδημίας, καθώς ένας στους δύο Ευρωπαίους είναι υπέρβαρος, ενώ σχεδόν ένας στους τρεις είναι παχύσαρκος!

Η υπερβολική αύξηση του λιπώδους ιστού στο σώμα έχει ανακηρυχτεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως χρόνια πάθηση από το 1948, καθώς το αυξημένο βάρος είναι αίτιο πολλών χρόνιων ασθενειών όπως καρδιαγγειακών παθήσεων, διαβήτη, σκελετικών παθήσεων, καρκίνων (όπως μήτρας, μαστού, παχέος εντέρου) και άλλων, ενώ θεωρείται ότι ευθύνεται για το 1/5 των θανάτων παγκοσμίως.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ ο βαθμός παχυσαρκίας προσδιορίζεται με το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ). Συγκεκριμένα, είναι το πηλίκο που προκύπτει αν διαιρέσουμε το βάρος (σε κιλά) με το τετράγωνο του ύψους (σε μέτρα).

Τα στοιχεία δείχνουν πώς παγκοσμίως περίπου 1,6 δισεκατομμύριο άνθρωποι άνω των 15 ετών είναι υπέρβαροι και τουλάχιστον 400 εκατομμύρια είναι παχύσαρκοι, ενώ τουλάχιστον 20 εκατομμύρια παιδιά εκτιμάται ότι είναι υπέρβαρα!

Σοκαριστικά στοιχεία στην Ελλάδα

Σοκαριστικά είναι τα ευρήματα έρευνας που έγιναν σε 150 σχολεία της χώρας μας, σύμφωνα με τα οποία τα περιττά κιλά εμφανίζονται και σε 10χρονα. Άλλωστε, η Ελλάδα θεωρείται πλέον από τις χώρες της Ευρώπης με τα υψηλότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας.

Εκτός από τους ανήλικους υψηλά ποσοστά εμφανίζονται και στους ενήλικες. Το 22,5% του πληθυσμού (18,2% των γυναικών και 26% των ανδρών) είναι παχύσαρκοι και 35,2% (30% των γυναικών και περισσότερο από το 40% των ανδρών) είναι υπέρβαροι.

Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας - 17 Οκτωβρίου

Σχεδόν το ήμισυ των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που ζουν σε ακραία φτώχεια, είναι παιδιά.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει παγκοσμίως, τεράστια πρόοδος για τη μείωση της φτώχειας. Τα ποσοστά της φτώχειας έχουν μειωθεί στο μισό από το 1990. Παρόλα αυτά, τεράστιες ανισότητες εξακολουθούν να υφίστανται, ιδιαίτερα για τους πιο φτωχούς και ευάλωτους:

• 836 εκατομμύρια άτομα εξακολουθούν να ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
• Περίπου 1 στα 5 άτομα στις αναπτυσσόμενες περιοχές, ζουν με λιγότερα από $1.25 δολάρια την ημέρα, η πλειοψηφία τους στη Νότια Ασία και την υποσαχάρια Αφρική.
• Τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας, συνήθως συναντώνται σε μικρές, ευάλωτες και σε εμπόλεμη κατάσταση χώρες.
•  Σε καθημερινή βάση το 2014, 42,000 άτομα, αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω των συρράξεων.